α

α

Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2009

Εκ - δηλώσεις με νόημα...

Την Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009 έγινε στο ξενοδοχείο ΤΙΤΑΝΙΑ η κοπή της πίτας του καλού μου φίλου και βουλευτού του Λαϊκού Ορθοδόξου Συναγερμού, Αδώνιδος Γεωργιάδη. Ήταν μια υπέροχη βραδιά, όπου παρευρέθησαν αρκετοί βουλευτές του ΛΑ.Ο.Σ. πολιτευτές, στελέχη της «Ελληνικής Αγωγής» και της ΑΛΟΣ, ο ιδιοκτήτης του Blue Sky κ. Νικηφόρος Κισσανδράκης ενώ το παρόν έδωσε και ο βουλευτής της Ν.Δ. κ. Χαράλαμπος Καραθάνος. Την εκδήλωση ετίμησε με την παρουσία του και ο Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Γιώργος Καρατζαφέρης, ο οποίος απηύθυνε χαιρετισμό ενώ βλέποντας την τεράστια αίθουσα του ΤΙΤΑΝΙΑ ασφυκτικά γεμάτη σχολίασε χαριτολογώντας: «Και του χρόνου σε στάδια...» για να σοβαρευτεί στη συνέχεια: «Πλησιάζει εκείνη η ώρα...»

Ήταν ένας Άδωνις εκπληκτικός...Με όρεξη και οίστρο! (Απόρροια του...άστρου!) Σχολίασε τους αγώνες, που δίνει η Κοινοβουλευτική ομάδα του ΛΑ.Ο.Σ. εντός Βουλής για την προάσπιση των εθνικών μας θεμάτων καθώς και την ανικανότητα αλλά και ατολμία των βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος σε όλες τις κρίσιμες για την χώρα μας μάχες, αναφέροντας αρκετά παραδείγματα. Θα σχολιάσω μόνο ένα.

Κατά τις τελευταίες Δημοτικές εκλογές στην Αλβανία, το Αλβανικό παρακράτος χτύπησε την πόλη της Χιμάρας, το προπύργιο του Ελληνισμού, ούτως ώστε να εμποδίσει τους Βορειοηπειρώτες να εκλέξουν δικό τους Δήμαρχο. Δεν μπορείτε να φανταστείτε, τί είδους μεθοδεύσεις χρησιμοποίησαν...Απειλές, βιαιοπραγίες, φθάνοντας στο σημείο να....κλέψουν έως και την κάλπη και να αρχίσουν να τρέχουν, θυμίζοντας στους παλαιότερους εξ’ ημών, τον...Καλογιάννη, πρώην βουλευτή της Ν. Δ. Σκηνές απείρου κάλους δηλαδή!

Η συνέχεια όμως δεν είναι καθόλου για γέλια. Η Αλβανική αστυνομία συνέλαβε μια ομάδα Βορειοηπειρωτών (πέντε άνθρωποι όλοι κι όλοι) επειδή έψαλε τον εθνικό μας ύμνο! Πριν τους συλλάβουν, μια κυρία - εκ των πέντε - άρπαξε μια Ελληνική σημαία, την έβαλε πάνω της και τυλίχτηκε...Σ’ αυτή την γυναίκα, το Αλβανικό Δικαστήριο επέβαλε ποινή τριετούς φυλακίσεως, η οποία επεκυρώθη και απ’ το Εφετείο.

Θέλετε να μάθετε ποιά ήταν η επίσημη αντίδραση της Ελληνικής Κυβέρνησης; Ακούστε. Για να μην την αδικήσουμε, η Κυβέρνηση της Ν. Δ. ισοφάρισε τις...επικυρώσεις! Επεκύρωσε την είσοδο του Αλβανικού κράτους στο ΝΑΤΟ, εκφωνόντας πολιτικά λογύδρια για τα άλματα προόδου και εξέλιξης της Αλβανικής Δημοκρατίας τα τελευταία χρόνια, επαινώντας το Αλβανικό μοντέλο ανάπτυξης! Είναι να τρελαίνεται κανείς! Εμένα προσωπικά, μου θύμισε τον...βαθύ θαυμασμό του μακαρίτη Ανδρέα Παπανδρέου για τον Ραμίζ Αλία, εκθειάζοντας το μοντέλο υγιούς και αυτάρκους οικονομίας, ο οποίος είχε εγκλωβίσει, (συγγνώμη, εφαρμόσει ήθελα να πω) στην δεκαετία του 80. Γειά σου Ελλάδα με τους ηγέτες σου...

Αλλά το καλύτερο δεν σας το είπα...Βέβαια...Έχει κι άλλο! Κατά την συνεδρίαση του Ελληνικού Κοινοβουλίου, όπου η Ελλάς έδωσε και με τη βούλα την έγκριση και το πράσινο φως για την ένταξη της γείτονος χώρας στο Βορειοατλαντική Συμμαχία, ένας απ’ τους κύριους ομιλητές της Ν. Δ. ήταν ο βουλευτής κ. Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης. Τον γνωρίζετε όλοι σας φαντάζομαι. Είναι ο...υπηρέτης του Ελληνικού λαού, που εδήλωνε, ότι αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα του οποιουδήποτε να καίει την Ελληνική σημαία!

Αυτός λοιπόν ο ανεκδιήγητος άπατρις πολιτικάντης, ο οποίος οφείλει το αξίωμά του στο...κληρονομικό δικαίωμα του τζακιού του και μόνο (αυτός και άλλοι...200 βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου...κατά τα άλλα είναι εναντίον της βασιλείας) ειδάλλως δεν θα ήταν ικανός να προσληφθεί ούτε σε θέση κλητήρα, άρχισε να αναφωνεί τις ίδιες αρλούμπες περί...Αλβανικής προόδου, περί ειρηνικής συνύπαρξης και σταθερότητας στην περιοχή καθώς και πόσο μεγάλο κέρδος είναι για όλους, η είσοδος της Αλβανίας στην Ευρώπη και στο ΝΑΤΟ. Ταυτόχρονα, καθ’ όλη την διάρκεια της συνεδρίασης, στην Βουλή παρευρίσκονταν και ο πρέσβης της Αλβανίας, ο οποίος παρακολουθούσε την όλη διαδικασία απ’ τα θεωρεία. Χωρίς ίχνος υπερβολής, μετά από κάθε φράση, που ολοκλήρωνε ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, αμέσως έστρεφε το βλέμμα του προς τα θεωρεία για να δει το πρόσωπο του πρέσβη, αναζητώντας την επιδοκιμασία του! Το φοβικό σύνδρομο του...νεογραικυλισμού σε όλο του το μεγαλείο! «Τα λέω καλά κύριε, είσαστε απόλυτα ευχαριστημένος...;»

Αλλά πάλι...μήπως είμαι λίγο καχύποπτος βρε παιδί μου; Τί ζήτησε ο άνθρωπος; Λίγη αναγνώριση, λίγη…στοργή απ’ τον μεγαλόκαρδο πρέσβη. (Αυτό μου θύμισε την ταινία 300, όπου ο μεγαλόψυχος Θεός-Βασιλιάς Ξέρξης δείχνει έλεος σε όσους θα τον υπακούσουν!) Ανακύπτει όμως και έτερο ζήτημα. Ο Αλβανός πρέσβης είναι φιλοξενούμενος. Δεν έπρεπε κατά συνέπεια, ο Βαρβιτσιώτης να κάνει τα αδύνατα δυνατά για να ευχαριστήσει τον φιλοξενούμενό του; Δεν έχεις ακούσει για την ιερή έννοια της Ελληνικής φιλοξενίας κ. Σαρλά, που θαυμάζεις και την αρχαία Ελλάδα, θα μου πείτε; Και με το δίκιο σας....

Λοιπόν, όπως έχετε ήδη καταλάβει, αποφεύγω σκοπίμως να σοβαρευτώ διότι εάν το κάνω και εκφράσω ελεύθερα τις σκέψεις μου τότε θα χάσω το μέτρο και θα πάρει ο διάβολος όλους αυτούς τους ψωφοδεείς, δουλοπρεπείς, οσφυοκάμπτες ουτιδανούς, οι οποίοι ήταν και είναι στο τιμόνι της χώρας μας τα τελευταία 30 χρόνια. Ο Άδωνις δεν μπορεί και δεν πρέπει να το κάνει διότι ως πολιτικός θα εκτεθεί και θα πλήξει την δημόσια εικόνα του. Επιβάλλεται να κρατά κάποιες ισορροπίες αν και χθες, όποιος είχε παρευρεθεί στην εκδήλωση θα διαπίστωνε, πως ήταν και οξύς και καυστικός. Αλλά κυρίως απολαυστικός...

«Έπρεπε να μπει το ΛΑ.Ο.Σ. στη Βουλή για να ακουστεί ο όρος Βόρειος Ήπειρος. Έως τώρα, όλοι έλεγαν Νότια Αλβανία» είπε χαρακτηριστικά. Σχολιάζοντας δε τον Γιάννο Παπαντωνίου, ο οποίος όταν ήταν Υπουργός Εθνικής Οικονομίας επαίρετο, ότι επέτυχε το εθνικό μας όραμα, να ρίξει δηλαδή τον πληθωρισμό σε μονοψήφιο νούμερο, ο Άδωνης παρετήρησε πολύ εύστοχα τα εξής: «Όραμα δεν μπορεί να είναι ένα οικονομικό μέγεθος. Όραμα είναι η ελπίδα, η αναγέννηση, του έθνους, της κοινωνίας...Εμείς οι Έλληνες είμαστε ικανοί για το καλύτερο αλλά και για το χειρότερο. Μπορούμε να κάνουμε τον κόσμο ολόκληρο να παραμιλάει αλλά ταυτόχρονα μπορούμε και με μια κίνηση να τα γκρεμίσουμε όλα. Το έχει το γονίδιο της φυλής...Θυμηθείτε τον Μιλτιάδη, ο οποίος πέθανε στην φυλακή, τον Θεμιστοκλή, που για να γλυτώσει τη ζωή του βρήκε καταφύγιο στην αυλή του Πέρση βασιλιά, ο οποίος δεν πίστευε στα μάτια του, ότι τον είχε δίπλα του, θυμηθείτε τον Κολοκοτρώνη, τον Καποδίστρια και τόσους άλλους...Όραμα στη σημερινή Ελλάδα μπορεί να δώσει μόνο το ΛΑ.Ο.Σ. Ποιός άλλος μπορεί; Πείτε μου...Οι άτολμοι της Ν. Δ., οι οποίοι έρχονται και με βρίσκουν κατ’ ιδίαν, λέγοντάς μου σωστά τα λες, προχώρα ενώ στην κρίσιμη ώρα της ψηφοφορίας λακίζουν μπρος στο στενόμυαλο κομματικό συμφέρον; Δεν τους αποκαλώ “κότες” διότι οι κότες είναι χρήσιμα πτηνά. Μας δίνουν το κρέας τους, τα αυγουλάκια τους…ενώ αυτοί είναι κατά το Ομηρικό άρουρα αχρεία”, άχρηστη γη δηλαδή! Μπορεί να δώσει όραμα ο Γιωργάκης Παπανδρέου; Αυτό είναι...ανέκδοτο! Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ; Οι οποίοι 7 στους 10 επέλεξαν για αρχηγό του κόμματος τους τον Τσίπρα αντί του Κουβέλη, συγκρίνοντας τους δύο άνδρες...!Κόμμα μεγίστης πολιτικής σοβαρότητας, τί να σας πω!!! Και βεβαίως το ΚΚΕ ενώ είναι πολιτικά συνεπές στις όποιες θέσεις του καθ’ όλη την διάρκεια της ιστορίας του, αποτελεί πλέον σήμερα ένα ιδεολογικό απολίθωμα, ένα μαυσωλείο πολιτικής σκέψης, όπου σε λίγο θα χρειάζεται...αρχαιολόγος για να το φέρει στην επιφάνεια και ξεναγός, για να το επιδεικνύει στους τουρίστες».

Αυτά και άλλα πολλά είπε ο Άδωνις σε ένα ακροατήριο, που ρουφούσε την κάθε λέξη του. Θα σχολιάσω μια τελευταία ρήση του. Το μοναδικό πράγμα, με το οποίο εγώ προσωπικά διαφωνώ. «Η διαφορά μας με την Ν. Δ. είναι, ότι αυτή θέλει να πει τα πράγματα, που εμείς λέμε αλλά δεν μπορεί», είπε λίγο πριν κλείσει την ομιλία του. Πιστεύω, πως αυτό δεν ισχύει. Διότι πολύ απλά εάν ήθελε θα μπορούσε. Μου θυμίζει λίγο την γνωστή καραμέλα, που αναμασούσε η Ν. Δ. επί Κυβερνήσεως Μητσοτάκη, την περίοδο 90-93 αλλά εν μέρη την χρησιμοποιεί ακόμη και σήμερα, ότι δηλαδή «έχουμε την Κυβέρνηση αλλά δεν έχουμε την εξουσία». Μια Κυβέρνηση οφείλει να κάνει πράξη όλες τις προγραμματικές της εξαγγελίες, για τις οποίες επελέγη απ’ τον Ελληνικό λαό μέσω της ψήφου του. Εάν αυτό δεν είναι εφικτό να το κατορθώσει τότε επιβάλλεται να παραιτηθεί.

Εξάλλου, ουδείς βουλευτής – και αυτό εσύ Άδωνη το γνωρίζεις πολύ καλύτερα από εμένα – δεν είναι ούτε διπλή προσωπικότητα ούτε δύναται να βιώνει, επί μακρόν τουλάχιστον, καταστάσεις ψυχικού εξαναγκασμού και παρά ταύτα να συνεχίζει παίζει τον ρόλο του σαν καλοκουρδισμένη μηχανή, σαν τον καλύτερο ηθοποιό. Θα παραιτήτο. Διότι είναι άνθρωπος και όχι μηχανή. Τόσο απλά. Εάν ισχύει αυτό που λες τότε πρέπει η Κυβέρνηση να δώσει εξηγήσεις στον Ελληνικό λαό, αποκαλύπτοντας από ποιόν εξαρτάται, τί είδους πιέσεις δέχεται, οι οποίες την εμποδίζουν απ’ το να πράξει τον καθήκον της ως εκπρόσωπος της ελεύθερης βούλησης του Ελληνικού λαού και τέλος – το ακόμα χειρότερο – να βγει και να αποκαλύψει ποιών τα σχέδια εξυπηρετεί. Αρκετά ουτοπικό θα μου πείτε...

Την παράσταση όμως της εκδήλωσης – και...βασίλισσα της βραδιάς – έκλεψε η ωραιοτάτη κόρη του κ. Κωνσταντίνου Πλεύρη κ. Φαίνια Πλεύρη, η οποία με την χάρη και την απλότητά της μετέφερε τους χαιρετισμούς του αδερφού της και βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Θάνου Πλεύρη μη δυνάμενος να δώσει το παρόν επειδή βρίσκονταν εκτός Ελλάδος.

Πριν κλείσω, θέλω να πω δύο λόγια για την Ευγενία Μανωλίδου. Αυτό το τόσο αυθόρμητο και υπερευαίσθητο πλάσμα, την εξαίρετη μουσικό και την σύντροφο του Αδώνιδος. Η οποία τον τελευταίο καιρό βάλλεται πανταχόθεν..Όποιος έχει την χαρά και την τιμή να την γνωρίσει εκ του σύνεγγυς, θα διαπιστώσει, ότι πρόκειται για προσωπικότητα, η οποία σπανίζει στην εποχή μας. Δυστυχώς...

Θα συμφωνήσει μαζί μου, πως η Ευγενία είναι απ’ τους λίγους γνήσιους και αυθεντικούς ανθρώπους, που υπάρχουν για να ομορφαίνουν την κοινωνία μας. Είναι δε τέτοια η απλότητα και η μετριοφροσύνη της καθώς και ο τρόπος σκέψης, με τον οποίον αντιλαμβάνεται τον κόσμο, ώστε κάποιες στιγμές αναρωτιέται και η ίδια εάν διαθέτει το...«γνώθι σ’ αυτόν»! Αυτό, που είπα προχθες στην Ευγενία θα το γράψω και εδώ. Πρέπει να κλείσει τα αυτιά της, να πιστέψει στον εαυτό της και να παραμείνει αυτό, που είναι. Αυτό το τελευταίο, ακόμα και να το θέλει δεν μπορεί να το αλλάξει αφού ο χαρακτήρας παραμένει...εγχάρακτος και άρα γονιδιακός.

Είναι ηλίου φαεινότερον κατά συνέπεια, το τί προσπαθούν να πετύχουν όλοι αυτοί οι όψιμοι κατήγοροι τοιούτων...τηλεπαιχνιδίων, που ενώ πριν καρφάκι δεν τους καίγονταν για την κατάντια της Ελληνικής Τηλεόρασης, τώρα με ύφος χιλίων καρδιναλίων, σήκωσαν το...λάβαρο της επανάστασης ελέω...χαμηλού επιπέδου! Ο σκοπός τους λοιπόν είναι να πλήξουν τον Άδωνη και όχι την Ευγενία. Άλλωστε, απ’ όσο μας έχει διδάξει η ιστορία, αυτό αποτελεί συνήθη ύπουλη πολεμική τακτική εναντίων όλων των μεγάλων ανδρών...

Προσωπικά – όπως και ο Άδωνις, ο οποίος το έχει δηλώσει ευθύς εξαρχής – διαφωνώ και με το ύφος και με την φιλοσοφία αυτού του είδους της τηλεόρασης. Θα πρέπει όμως να σεβασθούμε την ελευθερία επιλογής στον κάθε άνθρωπο καθώς και τα κριτήρια, με βάση τα οποία έγινε αυτή η επιλογή. Κριτήρια, που μόνο αυτός γνωρίζει. Όπως λοιπόν ο καθένας από εμάς πληρώνει ένα τίμημα για οποιαδήποτε πράξη και ενέργειά του στη ζωή, έτσι και στην περίπτωση της Ευγενίας, ο χρόνος θα δείξει και θα διανείμει τα αποτελέσματά του. Θετικά και αρνητικά...

Αντί λοιπόν να επιτιθέμεθα ανάνδρως σε μία κυρία, η οποία έχει δοξάσει την Ελλάδα διεθνώς, φρονώ πως θα ήταν προτιμότερο να αναρωτηθούμε για τις αιτιές, που οδηγούν προσωπικότητες της εμβελείας της Ευγενίας να αναγκάζονται να κάνουν αυτού του είδους την τηλεόραση για να προβάλλουν το έργο τους. Έργο, το οποίο ενώ αναγνωρίζεται, επαινείται και επιβραβεύεται σε ολόκληρο τον κόσμο, δυστυχώς εδώ στην Ελλάδα παραμένει στην αφάνεια. Έτσι γίνεται πάντα. Δεν θα μπορούσε να αλλάξει ο κανόν. Ούτε για την νεότερη μαέστρο όλων των εποχών...




Δεν υπάρχουν σχόλια:

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails