Η χθεσινή απόδραση Παλαιοκώστα- Ριζάι από τις φυλακές Κορυδαλλού προσέθεσε ένα ακόμα κύμα στην...τρικυμία εν κρανίω, που επικρατεί στην ασφάλεια του σωφρονιστικού μας συστήματος, η οποία είναι ανάλογη της εικόνας πλήρους αποσύνθεσης, που κυριαρχεί και συνεχίζει να διαιωνίζεται στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Κατά συνέπεια, το χθεσινό συμβάν δεν έδειξε κάτι το καινούριο. Αντίθετα, επιβεβαίωσε για ακόμα μια φορά, ότι η Ελλάς είναι ένα κράτος διάτρητο. Ένα κράτος καρναβάλι θα έλεγα, μιας και είμαστε στις Απόκριες. Με έναν κρατικό μηχανισμό ανύπαρκτο και ανίκανο να προστατεύσει και να παρέξει ασφάλεια στους πολίτες της.
Φανταστείτε εικόνα κράτους, όπου μπορεί το οτιδήποτε να κυκλοφορεί ελεύθερο στον ουρανό μας – και μάλιστα της Αθήνας – (από ελικόπτερο, Τουρκικό μαχητικό, U.F.O., έως και το...φλυτζάνι του τσαγιού μου) επειδή λέει (άκουσον, άκουσον) τα...5 ελικόπτερα της Ελληνικής Αστυνομίας δεν απογειώθησαν διότι όλοι οι χειριστές τους βρίσκονταν σε άδεια!!! Αξίζει περαιτέρω σχολιασμού; Όχι, δεν θα ασχοληθώ άλλο με το γεγονός. Διότι θέλω να σέβομαι τον εαυτό μου. Και εάν συνεχίσω τότε θα υποτιμήσω τόσο την δική μου νοημοσύνη όσο και την δική σας.
Θα πω μόνον τούτο. Ίσως ήταν λάθος η δημοσκόπηση, που ανήρτησα και την οποίαν βλέπετε στα αριστερά σας σχετικά με την δική σας πρόθεση ψήφου στις Ευρωεκλογές του Ιουνίου. Διότι πολύ απλά, πιστεύω, ότι κανένα πολιτικό κόμμα δεν είναι πλέον ικανό να δώσει τέρμα στην υπάρχουσα διάλυση ή μάλλον κατάντια, που επικρατεί στον Ελληνικό χώρο στις μέρες μας. Ούτε καν μια συγκυβέρνηση ενός αριθμού κομμάτων (εάν βεβαίως καταστεί κάτι τέτοιο εφικτό).
Τα πολιτικά κόμματα είναι προϊόντα του Κοινοβουλευτικού συστήματος, το οποίο με τη σειρά του είναι καρπός της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας. Η έννοια της Δημοκρατίας όμως, δεν είναι πανάκεια. Η Δημοκρατία, όπως και η ολιγαρχία και η τυραννία και όλα τα πολιτεύματα, πρέπει να έχουν σαν στόχο, σαν κοινή συνισταμένη, το πώς θα ωφελήσουν την πατρίδα. Αυτός πρέπει να είναι ο τελικός προορισμός όλων των συστημάτων διακυβέρνησης. Εάν δεν ωφελούν αλλά αντιθέτως ζημιώνουν την Ελλάδα τότε δεν έχουν ουδεμίαν αξία ή μάλλον έχουν βλαπτική αξία για την πατρίδα μας.
Σε ένα κράτος, το οποίο γέννησε την αληθινή, την άμεση Δημοκρατία το σημερινό υποκατάστατό της δεν είναι παρά μια γραφική καρικατούρα, μια κατάντια δημοκρατίας, μια κεκαλυμμένη χούντα, η οποία είναι πολύ πιο επικίνδυνη απ’ την αυθεντική διότι φοράει προσωπείο. Φοράει μάσκα, κρύβοντας τα επιχειρηματικά και μεγαλοεκδοτικά κέντρα εξουσίας, τα οποία σε συνεργασία με τους σημερινούς πολιτικούς ορίζουν τις τύχες της χώρας.
Για να το διατυπώσω ορθότερα, το σημερινό πολιτικό μας σύστημα φοράει κουκούλα. Σαν αυτές των αναρχικών. Οι οποίοι ανάνδρως καταστρέφουν και εν συνεχεία εξαφανίζονται διότι δεν έχουν το θάρρος να αναλάβουν τις ευθύνες των πράξεών τους. Κι όμως, αυτοί οι εγκληματίες κατευθύνουν την χώρα. Ηχεί ίσως υπερβολικό αλλά είναι η πραγματικότητα. Την σημερινή Ελλάδα κυβερνούν οι αναρχικοί και οι τρομοκράτες, κάνοντας οτιδήποτε θελήσουν, οποιαδήποτε στιγμή το επιθυμήσουν. Ενίοτε βέβαια, χρησιμοποιούνται από τα κέντρα εξουσίας, που προανέφερα. Για να μην αναφερθώ στους ξένους πράκτορες, οι οποίοι αλωνίζουν ελεύθερα και δρουν ανενόχλητοι στο εσωτερικό μας, προωθώντας τα ανθελληνικά σχέδιά τους.
Αυτοί λοιπόν, που κυβέρνησαν τον τόπο αυτό απ’ την Μεταπολίτευση και ύστερα, ίσως και πιο πριν, έχουν φτιάξει λιθαράκι-λιθαράκι ένα σάπιο μοντέλο διακυβέρνησης, το οποίο εξυπηρετεί μόνο τα μικροκομματικά τους συμφέροντα ενώ ταυτόχρονα διαλύει τις δομές του κράτους, αποσαθρώνει τον κοινωνικό ιστό και υποθηκεύει το μέλλον της Ελλάδος. Τότε γιατί δεν αντιδρά ο κόσμος, θα ρωτήσετε.
Διότι εξαρτώνται. Εξαρτώνται από το φόβο μήπως χάσουν την θέση τους, όπου με κάποιο ρουσφέτι «βολεύτηκαν» σε έναν υδροκέφαλο Δημόσιο τομέα ξεπουλώντας τον ίδιο τον εαυτό τους, εξαρτώνται από τα δάνεια των τραπεζών, από τα χρέη των πιστωτικών καρτών, από την μάστιγα μιας καλπάζουσας ανεργίας, από την φτώχεια και την ακρίβεια, από το άγχος της καθημερινότητας...Θύματα των καταστάσεων , που οι ίδιοι οι πολιτικοί δημιούργησαν για να έχουν τον λαό υπό ομηρία. Και να τον ελέγχουν...
Αλλά το μεγαλύτερο κακό, το οποίο έκαναν στον Έλληνα πολίτη αυτοί, οι οποίοι είχαν και έχουν στα χέρια τους τα ηνία της χώρας μας τα τελευταία χρόνια, είναι ότι έκτισαν μιαν Ελλάδα χωρίς ιδανικά. Εξόρισαν την Ελληνική σκέψη, το λειτουργικότερο εργαλείο νόησης και λογικής, απ’ τους πνευματικούς ορίζοντες της νεολαίας, καθιστώντας την ευάλωτη στα συμφέροντα των κάθε λογής επιτηδείων.
Το έχω γράψει μα θα το ξαναγράψω. Το μεγαλύτερο κακό, που έκανε το ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα δεν έγινε απ’ τα σκάνδαλα και απ’ τα χρήματα που...αφήρεσε απ’ τον Δημόσιο κορβανά αλλά από κάτι που προσέθεσε! Από την νοοτροπία του ευκόλου κέρδους, του γρήγορου και αήθους πλουτισμού, η οποία συνετέλεσε τα μέγιστα στην ηθική σήψη και τη διαφθορά του καιρού μας. Και βεβαίως, το κλίμα δεν ανεστράφη ούτε τα τελευταία χρόνια επί Ν.Δ. παρά τις μεγάλες προσδοκίες όλων στο πρόσωπο του Κώστα Καραμανλή.
Δεν είναι όλοι οι πολιτικοί ίδιοι, θα μου πείτε. Συμφωνώ. Και εγώ απεχθάνομαι λογικές του ίδιου...καζανιού. Δείτε όμως ποιοί υπερισχύουν όσο τα πράγματα παραμένουν ως έχουν. Και δείτε το μέγεθος της ζημίας, που γίνεται στην Ελλάδα μας. Τίθεται πλέον ζήτημα επιβίωσης του έθνους μας. Αλλά ούτε και εμείς οι πολίτες είμαστε άμοιροι ευθυνών. Διότι οι σημερινοί πολιτικάντηδες είναι απλά έκφανση της γενικότερης παρακμής, η οποία διακατέχει την κοινωνία μας. Είναι απόρροια και αυτοί της σύνθεσης του εκλογικού σώματος, δυστυχώς. Διότι ο κάθε λαός έχει τους ηγέτες, που του αρμόζουν...
Φρονώ λοιπόν, πως μπροστά στο παρόν τέλμα, που έχει περιέλθει η χώρα μας, πρέπει να επέμβει ο στρατός μαζί με λίγους αληθινούς πατριώτες, (παρά το γεγονός, ότι υπάρχει...λειψανδρία ηγετών στις μέρες μας) που θα ρισκάρουν τα πάντα για την αγάπη τους προς την Ελλάδα, (αν και η στρατιωτική ηγεσία και τα υψηλόβαθμα στελέχη δεν είναι παρά πολιτικοί υπάλληλοι της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας) ούτως ώστε να καθαρίσουν ολοκληρωτικά την «Κόπρο του Αυγείου». Για να εξασφαλίσουν την κάθαρση, την εξυγίανση και την διαφάνεια σε κάθε πτυχή του Δημόσιου βίου της χώρας. Να εξασφαλίσουν τον σεβασμό στην έννομη τάξη, δυνάμενοι να εγγυηθούν την ασφάλεια των πολιτών και την τήρηση των νόμων.
Μα ο πλέον ουσιαστικός τους ρόλος θα είναι να επαναφέρουν την απωλεσθείσα ενότητα μεταξύ των Ελλήνων, δρώντας ως ενοποιητικός παράγον και προσδίδοντας όραμα στις νέες γενιές. Όραμα για να αγωνιστούν αφού πρώτα κατανοήσουν, ότι πρέπει να είναι περήφανοι, που εγενήθησαν Έλληνες και αφού πειστούν, ότι δεν υπάρχει μόνο αυτή η Ελλάς. Η Ελλάς των διεφθαρμένων πολιτικών...
Και όταν αλλάξει νοοτροπία και αποκτήσει πολιτική παιδεία και ο τελευταίος Έλληνας πολίτης τότε μπορούμε να ξαναπεράσουμε σε αληθινά δημοκρατικά πολιτεύματα, σύμφωνα με την ελεύθερη βούληση, του ελευθέρως σκεπτόμενου Ελληνικού λαού. Δίχως εξαρτήσεις. Διότι οι ακραίες καταστάσεις απαιτούν ακραία μέτρα. Διότι η Ελλάς δεν μπορεί να περιμένει. Σκεφθείτε το...
Φανταστείτε εικόνα κράτους, όπου μπορεί το οτιδήποτε να κυκλοφορεί ελεύθερο στον ουρανό μας – και μάλιστα της Αθήνας – (από ελικόπτερο, Τουρκικό μαχητικό, U.F.O., έως και το...φλυτζάνι του τσαγιού μου) επειδή λέει (άκουσον, άκουσον) τα...5 ελικόπτερα της Ελληνικής Αστυνομίας δεν απογειώθησαν διότι όλοι οι χειριστές τους βρίσκονταν σε άδεια!!! Αξίζει περαιτέρω σχολιασμού; Όχι, δεν θα ασχοληθώ άλλο με το γεγονός. Διότι θέλω να σέβομαι τον εαυτό μου. Και εάν συνεχίσω τότε θα υποτιμήσω τόσο την δική μου νοημοσύνη όσο και την δική σας.
Θα πω μόνον τούτο. Ίσως ήταν λάθος η δημοσκόπηση, που ανήρτησα και την οποίαν βλέπετε στα αριστερά σας σχετικά με την δική σας πρόθεση ψήφου στις Ευρωεκλογές του Ιουνίου. Διότι πολύ απλά, πιστεύω, ότι κανένα πολιτικό κόμμα δεν είναι πλέον ικανό να δώσει τέρμα στην υπάρχουσα διάλυση ή μάλλον κατάντια, που επικρατεί στον Ελληνικό χώρο στις μέρες μας. Ούτε καν μια συγκυβέρνηση ενός αριθμού κομμάτων (εάν βεβαίως καταστεί κάτι τέτοιο εφικτό).
Τα πολιτικά κόμματα είναι προϊόντα του Κοινοβουλευτικού συστήματος, το οποίο με τη σειρά του είναι καρπός της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας. Η έννοια της Δημοκρατίας όμως, δεν είναι πανάκεια. Η Δημοκρατία, όπως και η ολιγαρχία και η τυραννία και όλα τα πολιτεύματα, πρέπει να έχουν σαν στόχο, σαν κοινή συνισταμένη, το πώς θα ωφελήσουν την πατρίδα. Αυτός πρέπει να είναι ο τελικός προορισμός όλων των συστημάτων διακυβέρνησης. Εάν δεν ωφελούν αλλά αντιθέτως ζημιώνουν την Ελλάδα τότε δεν έχουν ουδεμίαν αξία ή μάλλον έχουν βλαπτική αξία για την πατρίδα μας.
Σε ένα κράτος, το οποίο γέννησε την αληθινή, την άμεση Δημοκρατία το σημερινό υποκατάστατό της δεν είναι παρά μια γραφική καρικατούρα, μια κατάντια δημοκρατίας, μια κεκαλυμμένη χούντα, η οποία είναι πολύ πιο επικίνδυνη απ’ την αυθεντική διότι φοράει προσωπείο. Φοράει μάσκα, κρύβοντας τα επιχειρηματικά και μεγαλοεκδοτικά κέντρα εξουσίας, τα οποία σε συνεργασία με τους σημερινούς πολιτικούς ορίζουν τις τύχες της χώρας.
Για να το διατυπώσω ορθότερα, το σημερινό πολιτικό μας σύστημα φοράει κουκούλα. Σαν αυτές των αναρχικών. Οι οποίοι ανάνδρως καταστρέφουν και εν συνεχεία εξαφανίζονται διότι δεν έχουν το θάρρος να αναλάβουν τις ευθύνες των πράξεών τους. Κι όμως, αυτοί οι εγκληματίες κατευθύνουν την χώρα. Ηχεί ίσως υπερβολικό αλλά είναι η πραγματικότητα. Την σημερινή Ελλάδα κυβερνούν οι αναρχικοί και οι τρομοκράτες, κάνοντας οτιδήποτε θελήσουν, οποιαδήποτε στιγμή το επιθυμήσουν. Ενίοτε βέβαια, χρησιμοποιούνται από τα κέντρα εξουσίας, που προανέφερα. Για να μην αναφερθώ στους ξένους πράκτορες, οι οποίοι αλωνίζουν ελεύθερα και δρουν ανενόχλητοι στο εσωτερικό μας, προωθώντας τα ανθελληνικά σχέδιά τους.
Αυτοί λοιπόν, που κυβέρνησαν τον τόπο αυτό απ’ την Μεταπολίτευση και ύστερα, ίσως και πιο πριν, έχουν φτιάξει λιθαράκι-λιθαράκι ένα σάπιο μοντέλο διακυβέρνησης, το οποίο εξυπηρετεί μόνο τα μικροκομματικά τους συμφέροντα ενώ ταυτόχρονα διαλύει τις δομές του κράτους, αποσαθρώνει τον κοινωνικό ιστό και υποθηκεύει το μέλλον της Ελλάδος. Τότε γιατί δεν αντιδρά ο κόσμος, θα ρωτήσετε.
Διότι εξαρτώνται. Εξαρτώνται από το φόβο μήπως χάσουν την θέση τους, όπου με κάποιο ρουσφέτι «βολεύτηκαν» σε έναν υδροκέφαλο Δημόσιο τομέα ξεπουλώντας τον ίδιο τον εαυτό τους, εξαρτώνται από τα δάνεια των τραπεζών, από τα χρέη των πιστωτικών καρτών, από την μάστιγα μιας καλπάζουσας ανεργίας, από την φτώχεια και την ακρίβεια, από το άγχος της καθημερινότητας...Θύματα των καταστάσεων , που οι ίδιοι οι πολιτικοί δημιούργησαν για να έχουν τον λαό υπό ομηρία. Και να τον ελέγχουν...
Αλλά το μεγαλύτερο κακό, το οποίο έκαναν στον Έλληνα πολίτη αυτοί, οι οποίοι είχαν και έχουν στα χέρια τους τα ηνία της χώρας μας τα τελευταία χρόνια, είναι ότι έκτισαν μιαν Ελλάδα χωρίς ιδανικά. Εξόρισαν την Ελληνική σκέψη, το λειτουργικότερο εργαλείο νόησης και λογικής, απ’ τους πνευματικούς ορίζοντες της νεολαίας, καθιστώντας την ευάλωτη στα συμφέροντα των κάθε λογής επιτηδείων.
Το έχω γράψει μα θα το ξαναγράψω. Το μεγαλύτερο κακό, που έκανε το ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα δεν έγινε απ’ τα σκάνδαλα και απ’ τα χρήματα που...αφήρεσε απ’ τον Δημόσιο κορβανά αλλά από κάτι που προσέθεσε! Από την νοοτροπία του ευκόλου κέρδους, του γρήγορου και αήθους πλουτισμού, η οποία συνετέλεσε τα μέγιστα στην ηθική σήψη και τη διαφθορά του καιρού μας. Και βεβαίως, το κλίμα δεν ανεστράφη ούτε τα τελευταία χρόνια επί Ν.Δ. παρά τις μεγάλες προσδοκίες όλων στο πρόσωπο του Κώστα Καραμανλή.
Δεν είναι όλοι οι πολιτικοί ίδιοι, θα μου πείτε. Συμφωνώ. Και εγώ απεχθάνομαι λογικές του ίδιου...καζανιού. Δείτε όμως ποιοί υπερισχύουν όσο τα πράγματα παραμένουν ως έχουν. Και δείτε το μέγεθος της ζημίας, που γίνεται στην Ελλάδα μας. Τίθεται πλέον ζήτημα επιβίωσης του έθνους μας. Αλλά ούτε και εμείς οι πολίτες είμαστε άμοιροι ευθυνών. Διότι οι σημερινοί πολιτικάντηδες είναι απλά έκφανση της γενικότερης παρακμής, η οποία διακατέχει την κοινωνία μας. Είναι απόρροια και αυτοί της σύνθεσης του εκλογικού σώματος, δυστυχώς. Διότι ο κάθε λαός έχει τους ηγέτες, που του αρμόζουν...
Φρονώ λοιπόν, πως μπροστά στο παρόν τέλμα, που έχει περιέλθει η χώρα μας, πρέπει να επέμβει ο στρατός μαζί με λίγους αληθινούς πατριώτες, (παρά το γεγονός, ότι υπάρχει...λειψανδρία ηγετών στις μέρες μας) που θα ρισκάρουν τα πάντα για την αγάπη τους προς την Ελλάδα, (αν και η στρατιωτική ηγεσία και τα υψηλόβαθμα στελέχη δεν είναι παρά πολιτικοί υπάλληλοι της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας) ούτως ώστε να καθαρίσουν ολοκληρωτικά την «Κόπρο του Αυγείου». Για να εξασφαλίσουν την κάθαρση, την εξυγίανση και την διαφάνεια σε κάθε πτυχή του Δημόσιου βίου της χώρας. Να εξασφαλίσουν τον σεβασμό στην έννομη τάξη, δυνάμενοι να εγγυηθούν την ασφάλεια των πολιτών και την τήρηση των νόμων.
Μα ο πλέον ουσιαστικός τους ρόλος θα είναι να επαναφέρουν την απωλεσθείσα ενότητα μεταξύ των Ελλήνων, δρώντας ως ενοποιητικός παράγον και προσδίδοντας όραμα στις νέες γενιές. Όραμα για να αγωνιστούν αφού πρώτα κατανοήσουν, ότι πρέπει να είναι περήφανοι, που εγενήθησαν Έλληνες και αφού πειστούν, ότι δεν υπάρχει μόνο αυτή η Ελλάς. Η Ελλάς των διεφθαρμένων πολιτικών...
Και όταν αλλάξει νοοτροπία και αποκτήσει πολιτική παιδεία και ο τελευταίος Έλληνας πολίτης τότε μπορούμε να ξαναπεράσουμε σε αληθινά δημοκρατικά πολιτεύματα, σύμφωνα με την ελεύθερη βούληση, του ελευθέρως σκεπτόμενου Ελληνικού λαού. Δίχως εξαρτήσεις. Διότι οι ακραίες καταστάσεις απαιτούν ακραία μέτρα. Διότι η Ελλάς δεν μπορεί να περιμένει. Σκεφθείτε το...