Σύγκρουση με το Νεό Έτος! Μάχη με φωτοφόρα οντότητα! Μια...Σατανική αποκάλυψη!

Πριν λίγες μέρες σκεφτόμουν κάποια γεγονότα, που στιγμάτισαν το 2015 με τελευταία πράξη της επικαιρότητας την υπογραφή του συμφώνου συμβίωσης των ομοφυλοφίλων από την παρούσα Κυβέρνηση. Φήμες θέλουν την...καρέκλα μου, ως Βιολόγου να τρίζει διότι οι εξαίρετοι αυτοί συνάνθρωποί μας και αληθινοί ερευνητές, κατόρθωσαν επιτέλους να αποκωδικοποιήσουν την γενετική σύσταση ενός καινούριου, ερμαφρόδιτου, ανθρωπίνου είδους! Ποια τρίπτυχα και…τρίχες κατσαρές, αυτές των μεταλλάξεων, της φυσικής επιλογής και των γενετικών απομονώσεων!! Ποιός...άμοιρος Homo Universalis, το νέο είδος Συμπαντικού ανθρώπου, που βρίσκεται επί θύραις, όπως υποστηρίζουν οι Αστροφυσικοί! Τα...άστρα δείχνουν Homo Pustariolis!! Θα φορεθεί πολύ φέτος!! Πλείστα (και...πούστρα) όσα!!

Με αυτές τις εύθυμες σκέψεις, (για γέλια και για κλάματα) οι οποίες όμως δεν αποτελούν παρά ένα…γλυκαντικό για να μας βοηθήσει να καταπιούμε το πικρόν ποτήριον της κοινωνικής σήψης, που μαστίζει την χώρα μας, με πήρε ο ύπνος. Ξαφνικά, ένιωσα μια πολύ περίεργη παρουσία. Έμοιαζε σαν άφυλη οντότητα, ούτε με άνδρα, ούτε με γυναίκα. Αμέσως, λόγω επαγγελματικής…διαστροφής, ανεγνώρισα, ότι το ον πρέπει να έπασχε από…σύνδρομο Klinefelter γι' αυτό και για λόγους συντομίας, από εδώ και στο εξής θα το ονομάζουμε, ως Σ.Κ.

 

Γ.Σ.: Tί σόι πλάσμα είσαι συ;; (ρώτησα με έκπληξη)

 

Σ.Κ.: Ο καινούριος χρόνος.

 

Γ.Σ.: Χμ, δηλαδή η καινούρια χρονιά θα είναι μια χρονιά…τραβεστί;; (χαμογέλασα)

Σ.Κ.: Όπως το πάρεις. Μόνο, που δεν θα το μάθεις ποτέ διότι δεν θα υπάρξει καινούρια χρονιά για σένα. (απήντησε με ένα παγωμένο χαμόγελο)

Ξάφνου, άρχισε να ανυψώνεται από το έδαφος και σαν αστραπή, πετώντας στον αέρα, με έριξε κάτω και προσγειώθηκε επάνω στο στήθος μου. Αμέσως, μου κόπηκε η ανάσα.  Ένιωθα λες και βρισκόμουν κάτω από νταλίκα. 

Γ.Σ.: Φύγε από πάνω μου ρε πούστη! (ξεστόμισα στο τέλος αγκομαχώντας)

Σ.Κ.: Ποιος νομίζεις, ότι είσαι για να κρίνεις και να χλευάζεις τους ανθρώπους;; «Μην κρίνετε ίνα μην κριθείτε» δεν είπε ο Χριστός;; Πήγε…περίπατο το «αγαπάτε αλλήλους», που κήρυξε για τον συνάνθρωπο, ο Θεός, στον οποίον πιστεύεις;;

Μόλις συνήλθα από το σοκ, ένιωσα κάπως να ανακουφίζομαι αν και το πλάσμα εξακολουθούσε να βρίσκεται πάνω μου.

Γ.Σ.: Για τους ανώμαλους λες;; Ας αποφασίσουν πρώτα τι σόι…συνάνθρωποι θέλουν να είναι, άνδρες ή γυναίκες εννοώ, διότι κάτι άλλο δεν υπάρχει από την φυσική νομοτέλεια της ζωής και ύστερα μπορούμε να κουβεντιάσουμε κάθε ανησυχία τους. Διότι δεν υφίσταται έλλειμμα αγάπης εάν κάποιος εμφανίζει και τις δικές του ανησυχίες εξαφάνισης του ανθρωπίνου γένους μόλις διαστρεβλωθεί η φύση του, καταργώντας την Βιολογία! Ο Χριστός κήρυξε πώς να επιβιώσουμε με συμπόνοια και αρμονία, όχι πώς να...συμβιώσουμε με προοπτική αυτοεξόντωσης και αλληλοαποδόμησης!

Σ.Κ.: Το παίζεις ξερόλας ρε ανθρώπινο σκουπίδι;; Κι εγώ σου λέω, ότι είσαι ένας κομπλεξικός ανθρωπάκος. Ένα νοητικό μαυσωλείο, ένα απολίθωμα απαρχαιωμένων πρακτικών μπρος το καινούριο που καλπάζει, κάτι σαν υπολειμματικό όργανο, όπως οι φρονιμίτες ή ο κόκκυγας, τα οποία θα εκλείψουν από τις γενιές που έρχονται! Είσαι ήδη μια θλιβερή ανάμνηση...

Γ.Σ.: Μπα;; Ξέρεις και Βιολογία τώρα παλιοαδερφή;; (χαμογέλασα οργισμένα κάνοντας μια αγωνιώδη αλλά αποτυχούσα προσπάθεια να τον πετάξω από πάνω μου.)

 

Σ.Κ.: Ξέρω όσα δεν θα μπορέσεις να φανταστείς ποτέ σου!

Γ.Σ.: Εγώ κομπλεξικός;;!! Αυτοί είναι κομπλεξικοί του κερατά διότι τις ιδιωτικές τους στιγμές τις έχουν κάνει...κέντρο διερχομένων! Γι αυτό και οι αρχαίοι Έλληνες του ονόμαζαν κιναίδους διότι κινούν την αιδώ. Στην Σπάρτη τους έσφαζαν…στο γόνατο και στην Αθήνα τους έψαχναν με το…φανάρι για να τους απομονώσουν και να τους αφαιρέσουν τα πολιτικά τους δικαιώματα. Το ξέρεις, ότι η αστυνομία της εποχής αναζητώντας τους, ρωτούσε τους Αθηναίους πολίτες: «Πού ίστη», που σημαίνει, πού βρίσκονταν;!! Από εκεί βγήκε και η…εθνική σας ονομασία! Στο ξαναλέω έκτρωμα, αγάπη δεν είναι οι επιλογές αυτές να αποτελέσουν πρότυπο για την νέα γενιά! Τουναντίον, πρόκειται για αυτοκτονία ή ακριβέστερα για γενοκτονία!

Σ.Κ.: Μπλα μπλα μπλα…Μιλάς συνέχεια για θάνατο και για αγάπη αλλά δεν ξέρεις τίποτε από θάνατο και τίποτε για αγάπη! Ο χρόνος σου εδώ τελείωσε…

Γ.Σ.: Ποιος είσαι;; (τραύλισα με τρόμο)

Σ.Κ.: Ο άρχοντας του κόσμου. Αυτός, που ήρθε να σε λυτρώσει από την κενόδοξη, μωροφιλόδοξη, εγωκεντρική και αλυσιτελή σου ύπαρξη. Πάμε, μου ανήκεις.

Γ.Σ.: Να πας στον διάβολο!! Αν και από ότι βλέπω, αυτό είναι…τεχνικά κάπως δύσκολο! (βρήκα το κουράγιο να κάνω χιούμορ) Πιστεύω στον Ιησού Χριστό και δεν μπορείς να μου κάνεις τίποτα (ψέλλισα εξαντλημένος)

 

Σ.Κ.: Πίστη άνευ έργων νεκράν εστί... (κάγχασε)

Γ.Σ.: Ξέρω, είσαι ο καλύτερος γνώστης της Αγ. Γραφής. Θα μπορούσες να ήσουν ο καλύτερος μαθητής του. (προσπάθησα να χαμογελάσω για να κρύψω τον φόβο μου)

Σ.Κ.: Μαθητής;; (γέλασε) Αλήθεια, μπορείς να μου πεις, τί περισσότερο κάνουν από μένα οι μεμυημένοι...δάσκαλοι της θρησκείας σου;; Νηστεύουν;; Εγώ ποτέ δεν τρώω, ούτε πίνω. Κάνουν αγρυπνίες;; Εγώ ποτέ δεν κοιμάμαι! Απαρνούνται τα εγκόσμια;; Σιγά τα λάχανα! Εγώ περνάω τον περισσότερο καιρό μου τριγυρίζοντας στις ερημιές!

Γ.Σ.: Φύγε από πάνω μου και θα σου απαντήσω. (σαν να ανάσαινα κάπως καλύτερα) Κάποτε, μία από τις οντότητές σας εγκλωβίστηκε μέσα σε έναν άνθρωπο. Ένας γέροντας ερημίτης ανέλαβε να τον απεγκλωβίσει. «Δεν βγαίνω αν δεν μου πεις πρώτα, ποιοι είναι τα ερίφια και ποιοι τα αρνία, που λέει ο Χριστός», φώναξε στον ερημίτη ο…δικός σας! «Εγώ είμαι ένα απ’ τα ερίφια, αποκρίθηκε ο γέροντας. Όσο για τα αρνία απευθύνσου στον Ιησού. Εκείνος τα γνωρίζει.» Κατάλαβες τώρα αγαπητέ/ή, τί κάνουν αυτοί, που δεν μπορείς να κάνεις εσύ;; (ο φόβος μέσα μου άρχιζε να φεύγει)

Σ.Κ.: Ποιος μιλάει για ταπείνωση! Ο ενσαρκωμένος εγωισμός σε όλο του το μεγαλείο! Η επιτομή του υπερφίαλου, αλαζόνα ανθρώπου, που τα βρήκε όλα έτοιμα! Είσαι ένα τιποτένιο σκουλήκι, για το οποίο δεν αξίζει καμία σωτηρία! (ούρλιαξε)

Γ.Σ.: Πάλι καλά, που το κοσμητικό επίθετο, το οποίο έβαλες πριν το σκουλήκι δεν ήταν…ταπεινό! Θα ακουγόσουν ανεδαφικός! (προσπάθησα να χαμογελάσω ενώ το βάρος στο στήθος μου άρχιζε πάλι να μεγαλώνει)

Σ.Κ.: Δεν έκανες τίποτα για να αξιοποιήσεις τα αγαθά, που σου δόθηκαν εδώ στον πλανήτη και τώρα ήρθε η ώρα να τα χάσεις όλα! (συνέχισε με κακία)

 

Γ.Σ.: Ενώ εσύ παλιά έφερες το φως, έτσι δεν είναι;;;

Σ.Κ.: ΕΓΩ είμαι το φως! Το φως της γνώσης, που η ανόητη ψευτοθρησκεία σας σας το στερεί ενώ θα μπορούσατε να ζήσετε άνετα και χωρίς υποτέλεια την αξιοθρήνητη, δουλοπρεπή ζωή σας!

Γ.Σ.: Υποτέλεια;; Η ελεύθερη βούληση είναι…πολύ τέλεια, έκφραση ενός αρχεγόνου Συμπαντικού Νόμου, εναρμονισμένου αποκλειστικά και μόνο για τις ανάγκες, την μαθητεία και την εξέλιξη εδώ στον πλανήτη του τελειότερου δημιουργήματός του, όπως μόνο ΕΚΕΙΝΟΣ θα μπορούσε να συλλάβει. Εξάλλου,  δεν μπορούμε να είμαστε όλοι σαν κι εσάς…φωτεινοί(η)! Έχει και το σκότος τον χρηστικό, λειτουργικό του ρόλο. Εάν δεν υπήρχε το σκοτάδι τότε πώς θα έλαμπε το φως, όπως κήρυττε ο Πλάτων και οι Στωικοί φιλόσοφοι στα εναντιώματά τους! Εμείς δηλαδή…για σας δουλεύουμε! (για κάποιον ανεξήγητο λόγο ο φόβος για την ζωή μου είχε τελείως εκλείψει)

Σ.Κ.: Τς τς, τς, χιούμορ κακής ποιότητας, χαρακτηριστικό δείγμα (υπ)ανθρωπίνου (αν)εγκεφάλου! (χαμογέλασε…σατανικά)

Γ.Σ.: Δείγμα;; Υπόδειγμα, θέλεις να πεις! Θεωρώ, ότι λες υπερβολές γι αυτό και προσωπικά μιλάω με…παραβολές! (άρχισα να λέω, ότι μου έρχονταν στο κεφάλι δίχως φόβο και…πάθος)

Σ.Κ.: Βρε κρετίνε, τα χρόνια που σπατάλησες κάνοντας, ότι σπουδάζεις, δεν σου άνοιξαν τουλάχιστον τους οφθαλμούς σου για να αντιληφθείς την πραγματικότητα;; Δεν σου άνοιξαν καινούργιους ορίζοντες αναγέννησης της αξιοθρήνητης ύπαρξής σου;; Δεν σε ώθησαν να σπάσεις τα δεσμά της δεισιδαιμονίας και της προκατάληψης, να σπάσεις τις χειροπέδες των ανόητων αταβιστικών σου δοξασιών, οι οποίες έχουν…κατσικωθεί στην κυτταρική σου μνήμη και τις σέρνεις σαν να είσαι σκλάβος;; Επιτρέπεται να έχεις σπουδάσει θετικές επιστήμες και να μην έχεις χωνέψει, ότι η Σύμπαν έχει αμέτρητα άστρα, δισεκατομμύρια γαλαξίες και η Γη βρίσκεται μέσα σε ένα γαλαξία, τον οποίον δεν ξέρει…ούτε η μάνα του και μέσα σε ένα μικρό ηλιακό σύστημα προς το άκρο αυτού του Γαλαξία, περιστρεφόμενη γύρω από έναν…τιποτένιο ήλιο αφού υπάρχουν χιλιάδες φορές μεγαλύτερα άστρα από το δικό σας σε ολόκληρο το Σύμπαν;;!! Tί δεν καταλαβαίνεις από το γεγονός, ότι ο πλανήτης σας είναι ένας κόκκος άμμου μέσα σε αυτό το μωσαϊκό;; Γιατί λοιπόν θα έπρεπε ο υποτιθέμενος Δημιουργός να επιλέξει την Γη για να στείλει τον γυιο του να σταυρωθεί;;

Γ.Σ.: Ίσως διότι έχει αυτό, που δεν έχουμε εμείς οι δυο.

Σ.Κ.: Και ποιο είναι αυτό;;

Γ.Σ.: Ταπείνωση. Διάλεξε αυτήν την εσχατιά του Σύμπαντος, αυτόν τον…τιποτένιο χώρο, όπως είπες κι έγινε ένα από τα ατελή όντα της…ταπεινότητάς μας για να μας δείξει το μεγαλείο της αγάπης του και τον τρόπο για να σωθούμε. Διότι είμαστε παιδιά του!

 

 

 

Σ.Κ.: Είσαι τόσο αξιολύπητος λοιπόν! Αντί να κοιτάξετε την μηδαμινότητα του είδους σας, επαίρεστε αλαζονικά για την…θεϊκή καταγωγή σας και τρίχες κατσαρές!! Ιδού ο κομπορρήμων άνθρωπος, ο οποίος είναι προϊόν μιας χαώδους εξελικτικής διαβάθμισης, το αποτέλεσμα μιας τυχαιότητας μή επαναλαμβανόμενων στατιστικών πιθανοτήτων. Είναι δηλαδή ρε βούρλο, σαν να κρατάς στο χέρι σου 1 εκατομμύριο ζάρια, να τα πετάς ψηλά και αυτά να έρθουν ΟΛΑ εξάρες! Βιολόγος είσαι, δεν μπορεί να μην γνωρίζεις, ότι είστε το αποτέλεσμα μιας στατιστικής…αποβολής, η βιολογική ενσάρκωση ενός στατιστικού λάθους!!

Γ.Σ.: Αυτό ακριβώς είναι, που μας κάνει γόνους θεϊκής επενεργείας! Το ότι εμφανιστήκαμε στην Γη, έχοντας τέτοια απειροστή πιθανότητα δημιουργίας, υποδεικνύει τον λόγο και την αιτία της ύπαρξής μας. Καταδεικνύει, ότι έχουμε έρθει εδώ για κάποια αιτία, για να επιτελέσουμε μια συγκεκριμένη αποστολή, τόσο ατομικά, όσο και συλλογικά. Επίσης, υποδηλώνει την μοναδικότητα του ανθρωπίνου είδους. Εάν αυτή την στιγμή για τον οποιονδήποτε λόγο εξαφανιζόμασταν από τον πλανήτη, αυτό θα ήταν το τέλος ύπαρξής μας! Η πιθανότητα του να δημιουργηθεί πάλι άνθρωπος κάπου, κάπως, κάποτε, στο Σύμπαν, είναι πρακτικά μηδενική διότι πολύ απλά, οι φυσικές συνθήκες θα είναι τελείως διαφορετικές από αυτές, που έδωσαν την αφεντιά μας! Αυτό αποτελεί πλέον κάτι σαν νομοτελειακό δόγμα στην σύγχρονη Αστροβιολογία! Το γνωρίζεις φαντάζομαι αυτό πολύ καλά γι’ αυτό κάνεις το παν για να μας εξαφανίσεις! Αλλά δεν θα σου περάσει…

Σ.Κ.: Μόνοι σας αφανίζετε αλλήλους διότι είστε τα πιο άπληστα όντα, που έχω συναντήσει ποτέ μου. Εκτός κι αν εννοείς, ότι η αιτία της…θεϊκής αποστολής σας είναι η αυτοκαταστροφή σας! Καταστρέφετε κάθε τόπο, μολύνετε με την τρισάθλια παρουσία σας κάθε οικοσύστημα ακόμα και το ίδιο σας το σπίτι. Ο φόβος του θανάτου σας τρελαίνει, σαν ανακόπτει κάθε εξελικτική πορεία, σας κάνει και λατρεύετε είδωλα! Είστε το πιο παράλογο είδος, που υπάρχει. Λατρεύετε έναν αόρατο θεό και καταστρέφετε μια ορατή φύση. Είστε τόσο ηλίθιοι για να καταλάβετε, ότι η φύση, που καταστρέφετε είναι ο Θεός, που λατρεύετε! Θέλετε να κατακτήσετε το διάστημα, να επισκεφθείτε άλλους πλανήτες και επιχειρείτε να μετρήσετε την ηλικία του αχανούς Συμπαντικού οικοδομήματος με μονάδα μέτρησης, άκουσον άκουσον, τον χρόνο που κάνει η Γη σε τροχιά γύρω από τον μικρό σας ήλιο! Εγώ λέω λοιπόν, να σου μετρήσω πρώτα τα…παϊδια κι ύστερα να σε βάλλω σε τροχιά γύρω από το Κρόνο και αφού δούμε πόσο...χρόνο θα κάνεις για να τον γυρίσεις όλον κάνοντας…σκι στους δακτυλίους του, στη συνέχεια με βάση αυτόν τον χρόνο να μετρήσουμε και το Σύμπαν. Ή μήπως προτιμάς να γυρίζεις γύρω γύρω από μια μαύρη τρύπα πριν σε ρουφήξει;;

Γ.Σ.: Τς, τς, τς, χιούμορ κακής ποιότητας, προϊόν του άφυλου της οντότητάς σου! Δεν έχεις καθόλου…φίλους, να υποθέσω! Κατ’ αρχάς, συ που είσαι ο κατέχων της γνώσης δεν έχεις ακούσει για την Ανθρωπική Αρχή;; Oλόκληρο το Συμπαντικό οικοδόμημα μοιάζει να εκτελεί συγκεκριμένο λειτουργικό σχέδιο με μοναδικό κριτήριο την ύπαρξη του ανθρώπου. Οι τροχιές αλλά και οι αναλογίες των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος μοιάζουν να συντείνουν αποκλειστικά και μόνο στον σχηματισμό της ζωής εδώ στην Γη. Οι παραμικρότερες αποκλίσεις θα οδηγούσαν σε φυσικές συνθήκες μή επιτρεπτές για την επιβίωση του ανθρώπου στον πλανήτη μας. Το ίδιο ισχύει και για ολόκληρο τον Γαλαξία μας αφού η προηγούμενη γενιά άστρων είναι απαραίτητη για τη δημιουργία των βαρύτερων στοιχείων, τα οποία και παίζουν καταλυτικό ρόλο στην εμφάνιση της ζωής. Εάν για παράδειγμα, αλλάζαμε έστω και απειροελάχιστα την τιμή του ηλεκτρικού φορτίου του ηλεκτρονίου, τότε τα άστρα δεν θα μπορούσαν να καίνε ήλιο στο εσωτερικό τους και άρα να το μετατρέπουν σε άνθρακα και οξυγόνο, τροφοδοτώντας τους πλανήτες με ενέργεια, η οποία είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ύπαρξη ζωής. Ο Steven Hawking, που όπως γνωρίζεις δεν διακρίνεται για την θρησκευτικότητά του, υποστηρίζει, ότι οι τιμές των παγκόσμιων φυσικών σταθερών «φαίνεται πως έχουν ρυθμιστεί με πολύ λεπτή ακρίβεια ώστε να κάνουν δυνατή την ύπαρξη ζωής».

Σ.Κ.: Σαχλαμάρες! Ανθρωποκεντρικές προσεγγίσεις της ανθρώπινης φιλαυτίας. Δεν είστε παρά σκόνη κονιορτού.

Γ.Σ.: Και τότε ρε μεγάλε, γιατί μας κυνηγάς αφού δεν αξίζουμε μία;; Ποιος ο λόγος να έχεις μεταβληθεί σε…πνευματικό predator και να κάνεις συλλογή από τις ψυχές μας;;

Σ.Κ.: Είμαι απλά ο τιμωρός σας για τον σιχαμερό σας βίο. Παίζω τον ρόλο της Νεμέσεως για τις πράξεις σας και της Αδράστειας για την αλαζονεία σας. Σύμφωνα με τις γραφές, εκτός από την αγάπη υπάρχουν οι Συμπαντικοί νόμοι της αλήθειας αλλά και της δικαιοσύνης.

Γ.Σ.: Στο είπα και πριν.

Σ.Κ.: Τί;;

Γ.Σ.: Γνώσεις έχεις. Γνώση δεν έχεις!! Θα μου επιτρέψεις όμως να συνεχίσω. Εάν πάρεις μια πολύ μικρή τομή του πραγματικού Σύμπαντος και μετρήσεις την εφαπτομένη της, ο χώρος αυτός έχει ιδιότητες Ευκλείδιας γεωμετρίας, ονομάζεται χώρος Minkowski και είναι απόλυτα συμβατός, με τον κόσμο των τριών διαστάσεων, τον οποίον αντιλαμβάνονται οι ανθρώπινες αισθήσεις, ως απόρροια της νευροφυσιολογίας του εγκεφάλου μας. Αυτό είναι μια προβολή, ένα καθρέφτισμα του πραγματικού Σύμπαντος και στα Μαθηματικά ορίζεται, ως ισομορφισμός. Άρα, οτιδήποτε αισθανόμαστε και οτιδήποτε μπορούμε να μετρήσουμε μέσω των οργάνων μας σε αυτό που ονομάζουμε παρατηρήσιμο Σύμπαν, είναι μια εικόνα, μια αντανάκλαση, μια προβολή των πραγματικών, τετραδιάστατων τουλάχιστον, Συμπαντικών αντικειμένων. Ακριβώς αυτό είπε και ο Ιησούς αναφερόμενος σε μας, ως εικόνες Θεού. Όσο πιο πολύ απομακρυνόμαστε από τον παρατηρητή, από εμάς δηλαδή, προς τον Κοσμολογικό ορίζοντα των γεγονότων, τόσο περισσότερο η Γεωμετρία του χώρου από Ευκλείδια μετατρέπεται σε Riemann και εισερχόμαστε σε σφαίρες, που δεν μπορούμε να αντιληφθούμε.

Σ.Κ.: Ούτε εμένα μπορείς να αντιληφθείς με τα βλακώδη όργανά σου αλλά τώρα με αισθάνεσαι. Ξέρεις γιατί;;

Γ.Σ.: Γιατί;;

Σ.Κ.: Διότι εγώ επέλεξα να εισέλθω στον ψεύτικο κόσμο σου. Αυτό λοιπόν το matrix που κατοικείς το θεωρείς αντάξιο δημιούργημα ενός Θεού;; Σπουδαία αισθητικά πρότυπα έχεις.

Γ.Σ.: Μα δεν έχει φτιάξει μόνο αυτόν τον αισθητό σε μας, τρισδιάστατο κόσμο ο Θεός, μωρή λουλού! Σε ενημερώνω από την Ορθόδοξη Πατερική Γραμματεία, ότι η πραγματικότητα της κτίσεως, εκτός από την αισθητή κτίση, περιλαμβάνει ταυτόχρονα την μή αισθητή κτίση του αθέατου μεγαλείου αλλά και την μεικτή από αισθητό και μη αισθητό στοιχείο κτίση, όπως αναφέρει Γρηγόριος ο Νύσσης. Ο δε Μέγας Βασίλειος κατά την Α’ Ομιλία εις την Εξαήμερον, λέγει τα εξής: «Όπως φαίνεται, υπήρχε κάτι πριν από αυτό τον κόσμο, που η διάνοιά μας μπορεί να το συλλάβει μόνο θεωρητικά, έμεινε όμως έξω από την εξιστόρηση της Γένεσης επειδή ήταν ακατάλληλο για ανθρώπους, που μαθήτευαν ακόμη και ήταν νήπιοι στην γνώση. Υπήρχε μια κατάσταση αρχαιότερη από την γέννηση του κόσμου, αρμόδια στις υπερκόσμιες δυνάμεις, η κατάσταση η πάνω απ’ το χρόνο, η αιώνια, η παντοτινή.» Κατάλαβες τώρα;;

Σ.Κ.: Λοιπόν, θα σου κάνω ένα δώρο. (είπε ήρεμα)

Γ.Σ.: Θα με…φας τελευταίο;; (χαμογέλασα)

Σ.Κ.: Αν και δεν διαφέρεις καθόλου από τους ομοίους σου και μόνο, που έχεις τα κότσια να σταθείς απεναντί μου…

Γ.Σ.: Από κάτω σου, για την ακρίβεια…

Σ.Κ.: Θα σου δείξω την α-λήθη(α) για την δομή του Σύμπαντος. Θα σου παρουσιάσω τί υπήρξε πριν την γέννηση του Σύμπαντος. Ακόμη όμως και αυτό το ερώτημα είναι λάθος αλλά στο επισημαίνω για να μπορέσει να λειτουργήσει ο καθυστερημένος σου εγκέφαλος, ο οποίος έχει συνηθίσει την γραμμική αλληλουχία των εννοιών παρελθόν→παρόν→μέλλον. Και είναι λάθος, διότι το Σύμπαν είναι άχρονο και πανταχού παρόν! Δηλαδή δεν έχει χρόνο και κάθε σημείο του είναι παντού. Αυτό θα το αποδείξετε εσείς οι άνθρωποι πολύ σύντομα με την βοήθειά μου, μέσω μιας επιστήμης, η οποία ονομάζεται Τοπολογία ενώ θα αποδειχθεί ταυτοχρόνως και πειραματικά.

Γ.Σ.: Ενδιαφέρον…

Σ.Κ.: Μου ανέφερες πριν για τετραδιάστατα αντικείμενα. Εάν πάρω έναν κύβο τεσσάρων διαστάσεων και τον προβάλλω σε έναν χώρο 3 διαστάσεων, όπως είναι ο χώρος του παρατηρούμενου για σας Σύμπαντος των ατελών σας αισθήσεών τότε θα προκύψει το σχήμα, που σου δείχνω τώρα, τουτέστιν 2 κύβοι, ο ένας μέσα στον άλλον. Δες τώρα την μεταφυσική για σένα αλλά απολύτως…φυσική για μένα ιδιότητα, την οποίαν εμφανίζει αυτό το σχήμα. Όλα τα σημεία τόσο του μικρού, όσο και του μεγάλου κύβου βρίσκονται συγχρόνως και μέσα και έξω από τα φαινομενικά όριά τους με αποτέλεσμα να έχουμε την δυνατότητα να ακουμπήσουμε οποιοδήποτε σημείο του εσωτερικού κύβου δίχως να ακουμπήσουμε κανένα σημείο του εξωτερικού!

Γ.Σ.: Δεν κατάλαβα.

Σ.Κ.: Φυσικό είναι. Πρόσεξε όμως το παρακάτω σύστημα των δύο κύβων. Διάλεξε μια κορυφή οποιουδήποτε κύβου θέλεις και παρατήρησε την τροχιά, την οποίαν εκτελεί. Υπάρχουν χρονικές στιγμές, όπου η κορυφή είναι στον εσωτερικό κύβο και χρονικές στιγμές, που αυτή είναι στον εξωτερικό. Για να εκτελεί όμως τροχιά σημαίνει, ότι υφίσταται η έννοια της κίνησης και άρα η συγκεκριμένη κορυφή αλλάζει διαδοχικές θέσεις σε διαφορετικό χρόνο. Το Σύμπαν όμως δεν έχει χρόνο! Συνεπώς, η κορυφή αυτή είναι παντού…συγχρόνως! Μην ανοίγεις το στόμα σου! Αυτό το ξέρεις ήδη από την Ατομική Φυσική. Το ηλεκτρόνιο δεν είναι ένα μπαλάκι, το οποίο κινείται σε μια τροχιά γύρω από τον πυρήνα ενός ατόμου αλλά είναι ένα ρευστό, το οποίο είναι άχρονο σε αυτές τις καταστάσεις της ύλης και βρίσκεται παντού σε κάθε σημείο της τροχιάς.

Γ.Σ.: Πού θέλεις να καταλήξεις;;

Σ.Κ.: Ψυχραιμία. Εσύ θα…καταλήξεις σε λίγο. Άκουσε όμως πρώτα. Προσπάθησα, όσο ήταν δυνατόν να σας διδάξω την επιστήμη αλλά εσείς ακόμη είστε στα σπάργανα και πιστεύετε στις μπούρδες της Γένεσης, περί Μεγάλης Έκρηξης και αρχή των πάντων και…πασών! Σουτ!

Γ.Σ.: Μα δεν μίλησα...

Σ.Κ.: Πήγες να πεις πασών των…Ρωσιών! Διάβασα την σκέψη σου! Λοιπόν, συνεχίζω. Πριν την Μεγάλη Έκρηξη, η οποία δεν έχει καμία σχέση με αυτά που νομίζετε ότι ξέρετε, μέσω της ακτινοβολίας υποβάθρου αλλά τώρα δεν έχει καμία σημασία να στα εξηγήσω, πριν λοιπόν από το Big Bang υπήρχε ένας Κβαντικός κόσμος 11 διαστάσεων, όπου ισχύει η Κβαντική Φυσική. Σε κάποιους από το είδος σου μπόρεσα και μετελαμπάδευσα αυτήν την γνώση και αυτοί με την σειρά τους μπόρεσαν να το αποδείξουν πειραματικά. Ξέρεις τι έγινε μετά;; Κατόρθωσαν να μετατρέψουν την πειραματική απόδειξη αυτής της γνώσης σε τεχνολογία, φτιάχνοντας Κβαντικούς υπολογιστές, των οποίων η πληροφορία διαδίδεται με ταχύτητες πολλαπλάσιες του φωτός! Όχι, μην φοβάσαι δεν καταστρατηγείται!

Γ.Σ.: Ποιός;;

Σ.Κ.: Η Θεωρία της Σχετικότητας. Αυτό σκέφτηκες μόλις άκουσες ταχύτητες πολλαπλάσιες του φωτός. Και δεν καταστρατηγείται διότι στην Κβαντική περίοδο δεν ισχύει η Θεωρία της Σχετικότητας αλλά ισχύει η Κβαντική Φυσική, η οποία έχει άλλους νόμους. Μεγέθη, όπως η μάζα, το διάστημα, η βαρύτητα, η ταχύτητα, ο όγκος κλπ, έχουν όλα ορισθεί από την…φαιδρότητά σας μέσα από το παραμορφωτικό γυαλί του Ευκλείδιου κόσμου σας των τριών διαστάσεων για να τα μπορείτε να τα αντιλαμβάνεστε, κατά συνέπεια η υπάρχουσα νευροφυσιολογία του εγκεφάλου σας δεν σας επιτρέπει να ιχνηλατήσετε τον τρόπο, με τον οποίον αυτά τα μεγέθη μετεξελίσσονται σε χώρους 11 διαστάσεων, εμφανίζοντας τρελές για εσάς ιδιότητες. Συνεπώς, όταν σου είπα, ότι οι ταχύτητες διάδοσης της πληροφορίας σε έναν Κβαντικό υπολογιστή είναι πολλαπλάσιες του φωτός, το έκανα για να μπορέσει να το μορφοποιήσει και να το κατανοήσει το αδύναμο μυαλό σου! Στην πραγματικότητα, αυτές οι ταχύτητες κινούνται σε χώρους, οι οποίοι έχουν τόσο εξωτικές και διαφορετικές ιδιότητες από τον κόσμο σου με αποτέλεσμα…να μην πρόκειται καν για ταχύτητες! Το μονό φυσικό μέγεθος, που μπορείτε να μετρήσετε και να αντιληφθείτε πριν τον Κοσμολογικό Ορίζοντα των γεγονότων - 380 χιλιάδες χρόνια μετά το Bing Bang – όπου δεν μπορείτε να δείτε…Χριστό, είναι η καμπυλότητα, η οποία είναι καθαρός αριθμός.

Γ.Σ.: Φάσκεις και αντιφάσκεις όμως.

Σ.Κ.: Για να ακούσω.

Γ.Σ.: Πρώτα μου λες, ότι το Σύμπαν είναι άχρονο και μετά μου αναφέρεις τι έγινε πριν την Μεγάλη Έκρηξη, ορίζοντας ουσιαστικά διαφορετικές εποχές δημιουργίας του Σύμπαντος. Πώς συνάδουν αυτά αφού δεν υφίσταται χρόνος;;

Σ.Κ.: Δεν με προσέχεις. Σου ανέφερα στην αρχή, ότι είναι αδύνατον για τις οντότητές σας να ερμηνεύσουν γεγονότα και καταστάσεις έξω από την γραμμική, χρονική ακολουθία του γήινου χρόνου, ο οποίος ουδεμία σχέση έχει με τον Συμπαντικό χρόνο διότι ο χρόνος, που μετρούν τα ρολόγια και τα ημερολόγιά σας βασίζεται στην κίνηση του πλανήτη σας γύρω από το μητρικό του άστρο και ουσιαστικά δημιουργήθηκε για να εξυπηρετήσει και να διευθετήσει τις κοινωνικές σας ανάγκες. Μιας όμως και το έθεσες, αφού το Σύμπαν είναι άχρονο και αφού όλα τα σημεία του είναι παντού, όλες οι εποχές της δημιουργίας του συνυπάρχουν! Όλα τα γεγονότα της δημιουργίας του συμβαίνουν γύρω σου και αντιλαμβάνεσαι μόνο αυτά, που ο εγκέφαλός σου μπορεί να κατανοήσει! Άρα, όλες οι φάσεις εξέλιξης του Σύμπαντος, όπως η Κβαντική περίοδος, ο Πληθωρισμός, η Μεγάλη, Έκρηξη, η Εποχή Ακτινοβολίας Στοιχειωδών Σωματιδίων και η Αστρική Εποχή, δεν έλαβαν χώρα μόνο στο παρελθόν αφού δεν υπάρχει χρόνος αλλά παρατηρούνται και τώρα, συνυπάρχουν δηλαδή όλες ταυτόχρονα με αποτέλεσμα να μην διακρίνονται όρια χώρου και χρόνου μεταξύ των διαφόρων Συμπαντικών εποχών. Κβαντικά φαινόμενα, όπως αυτά με τους υπολογιστές που σου εξήγησα παραπάνω, δεν δημιουργούνται σήμερα από τους ερευνητές σας με την βοήθειά μου;; Στοιχειώδη σωμάτια, πρωτόνια, νετρόνια, ηλεκτρόνια, δεν γίνονται - εμμέσως βεβαίως για εσάς λόγω της ατελούς σας φύσεως - αντιληπτά στους επιταχυντές;; Πρωταρχικά σωματίδια, τα οποία προικοδότησαν την ύλη με μάζα, τεκμηριώνοντας την θεωρία του Πληθωρισμού, δεν παράγονται με την…ευγενική μου χορηγία τώρα στο CERN;; Σήμερα δεν εξακολουθούν να γεννιούνται άστρα;; Γεννήθηκαν κάποτε και τώρα...μας τελείωσαν;;

Γ.Σ.: Συνέχισε...

Σ.Κ.: Ιδού λοιπόν, τι υπήρχε πριν από την γέννηση του Σύμπαντος και πώς αυτό το κάνει άχρονο. Το Σύμπαν γεννήθηκε από μια σημειακή ιδιομορφία, μέσω μιας πολυδιάστατης λευκής οπής. Η λευκή οπή «ξέρασε» υλικό, το οποίο έδωσε τον διαστελλόμενο κώνο του Σύμπαντος. Για να δημιουργηθεί όμως η λευκή οπή, προϋπάρχει μια μελανή οπή, - η γνωστή σου μαύρη τρύπα - η οποία «ρουφάει» την ύλη, που εισέρχεται - πλανήτες, αστέρια, ακόμη και Γαλαξίες -  ενώ στην συνέχεια από ένα άλλο σημείο, σαν μέσα από χοάνη, αυτή η ύλη βγαίνει με διαφορετικά μορφή και «ξερνάει» υλικό, σχηματίζοντας μια λευκή οπή. Σε λίγο θα αποδείξετε και πειραματικά, ότι εάν μια μελανή οπή ευρίσκεται για μεγάλο χρονικό διάστημα μέσα στο Σύμπαν τότε έχει την δυνατότητα να δημιουργήσει ένα καινούριο διαστελλόμενο Σύμπαν.

Γ.Σ.: Κάτι έχω ακούσει για τις περίεργες ιδιότητες λευκών και μελανών οπών.

Σ.Κ.: Κοίταξε λοιπόν πως είναι το δικό σου Σύμπαν σε σχέση με τα λοιπά, άπειρα, άχρονα Σύμπαντα, τα οποία συνθέτουν το αιώνιο Παν! Το συνολικό Συμπαντικό οικοδόμημα μοιάζει σαν ένα ρευστό γεμάτο φυσαλίδες, στις οποίες αντιστοιχούν τα παράλληλα και ανεξάρτητα Σύμπαντα. Αυτή λοιπόν η αέναη διαδικασία δεν χρειάζεται κάποιον Δημιουργό να την ξεκινήσει! Απλώς υπάρχει. Ο πρώτος, ο οποίος το κατάλαβε αυτό από το είδος σου ήταν ο…φίλος σου, ο Steven Hawking στο έργο του «No boundry proposal». Υπάρχουν βεβαίως και οι προγονοί σου οι Προσωκρατικοί, οι οποίοι, όπως ήδη γνωρίζεις, όριζαν το Σύμπαν, ως Κόσμο και υπεστήριζαν, ότι το ενιαίο Σύμπαν αποτελείται από πολλούς Κόσμους αλλά είστε τόσο αξιοθρήνητο είδος, που αντί να εξελίσσεστε, διευρύνοντας τους ορίζοντές σας, αυξάνοντας την διάνοιά σας και εμπλουτίζοντας τον πολιτισμό σας, αντίθετα συρρικνώνεστε και στην πορεία αυτοκαταστρέφεστε.

Γ.Σ.: Ακόμη κι έτσι να είναι ρε διάολε αυτή η άχρονη διαδικασία, όπως την περιέγραψες, ποιος την προγραμμάτισε να συμβαίνει;; Διότι οι Συμπαντικοί Νόμοι δεν γίνονται στην τύχη. Γνωρίζεις ασφαλώς πολύ καλά, ότι ο Πλάτων δίδασκε το «αίτιον-αιτιατόν». Κάθε αποτέλεσμα προκύπτει από την αιτία του, η οποία με την σειρά της είναι απόρροια ενός λογισμού, που δεν μπορεί να ακυρωθεί από την απόδοση ιδιοτήτων ή συσχετισμών σε μή πεπερασμένα αλλά αυτοδύναμα φαινόμενα. Η δυναμική ισορροπία και η αρμονία, που δομεί τα…Σύμπαντα, ούτως ώστε τα τελευταία να εκκινούν, να εξελίσσονται και να μην καταστρέφονται είναι προϊόν μιας διάνοιας! Η ίδια διάνοια, η οποία έχει φτιάξει και σένα!

Σ.Κ.: Τι λες ρε κακομοίρη;;!! (ξεστόμισε εν πλήρη…αλαζονεία)

Γ.Σ.: Άκου όμως και κάτι άλλο. Αφού το Σύμπαν είναι αιώνιο, άρα και ο άνθρωπος - όντας και αυτός συστατικό του Σύμπαντος - υπόκειται στους ίδιους νόμους με το Σύμπαν και είναι και αυτός άχρονος, ευρισκόμενος παντού. Εάν τώρα δεν έχει εκπαιδεύσει την ψυχή του και το πνεύμα του για να το εμπεδώσει και να το αφομοιώσει, δεν φταίνε οι Συμπαντικοί νόμοι αλλά ο ίδιος του ο εαυτός! Μας ζηλεύεις όμως διότι εμείς ανήκουμε παντού ενώ εσύ δεν αποτελείς παρά έναν…διαστημικό αποστάτη, προδίδοντας τον Δημιουργό σου, ο οποίος σε εξοστράκισε και τώρα δεν ανήκεις πουθενά αφού αποσχίστηκες από το ολόκληρο το Συμπαντικό υλικό και ως περιπλανώμενος…Ιουδαίος διασαλεύεις την Συμπαντική αρμονία! Έχεις γνώσεις αλλά δεν έχεις σοφία! Ξέρεις ποια είναι η καλύτερη απόδειξη για την ύπαρξη του Δημιουργού;;

Σ.Κ.: Ποιά;;

Γ.Σ.: Η δική σου ύπαρξη.

Σ.Κ.: Ωραία έκθεση ιδεών γεμάτη φαντασία! Για πες μου, αφού αγαπάει τόσο πολύ ο φιλεύσπλαχνος Θεός σας εσάς τις…αγαπημένες του εικόνες τότε γιατί σας αφήνει να πονάτε και να αλληλοεξοντώνεστε;; Πού είναι η ενσαρκωμένη μορφή της αγάπης, που σας έδειξε;; Πού είναι ο οίκτος του για τα πλάσματά του, τα οποία αφήνει και σπαράσσονται;; Πού είναι η δικαιοσύνη του για τους ευσεβείς…επί της Γης;;; (είπε ειρωνικά)

Γ.Σ.: Περιμένεις απάντηση τώρα από μένα το…ταπεινό ανθρωπάκι, την ώρα που εσύ έρχεσαι συνεχώς σε…νοητικό οργασμό και παίζεις στα δάχτυλα κάθε εξίσωση σχηματισμού του Σύμπαντος;; Μα γνωρίζεις ήδη την απάντηση. Ο κάθε άνθρωπος έρχεται εδώ στον πλανήτη, ούτως ώστε να επιτελέσει μιαν αποστολή, ξέχωρη και διάφορη από του διπλανού του. Εδώ στην Γη, η ψυχή και το πνεύμα μαθητεύει, όπως ακριβώς σε ένα σχολείο, αποκομίζοντας τις γνώσεις, τις εμπειρίες και αποκτώντας αυτοέλεγχο και πειθαρχία με μοναδικό στόχο να περάσει στην επόμενη τάξη! Τα δεινά της ζωής δεν είναι κομμάτι της αποστολής, – ποιος πατέρας είναι σαδιστής και θέλει να πονούν τα παιδιά του – δεν είναι έργα του Θεού αλλά έργα των ανθρώπων. Των ανθρώπων εκείνων, οι οποίοι δεν έχουν επιτρέψει στην ζωή τους να εισέλθει το μεγαλείο του δημιουργού. Μου θυμίζεις έναν αφελή, ο οποίος βλέπει στον δρόμο έναν μακρυμάλλη, κι έπειτα υποστηρίζει με πείσμα, ότι δεν υπάρχουν...κουρείς!

Σ.Κ.: Θα πεις και άλλες τέτοιες βλακείες;; (φώναξε αγριεμένα)

Γ.Σ.: Μόνο μια ακόμη. Η ελευθερία βουλήσεως είναι το μεγαλύτερο δώρο του Κυρίου προς την ανθρώπινη παρουσία, το οποίο όμως μπορεί ανά πάσα στιγμή να γυρίσει μπούμερανγκ και να την καταστρέψει! Είναι ευλογία αλλά ταυτόχρονα και κατάρα για την ανθρώπινη υπόσταση. Εάν θέλεις την γνώμη μου, ο άνθρωπος διαθέτει ελάχιστη κυτταρική μνήμη και ακόμη πιο αμελητέα εσωτερική ωρίμανση για ένα τέτοιο, απαύγασμα σοφίας, απόκτημα. Ίσως να μην είναι ακόμη έτοιμος για κάτι τέτοιο. Μοιάζει με ένα παιδί, που αφήνει το νεροπίστολο και πιάνει το Καλάζνικοφ!

Σ.Κ.: Άφησε κι εσύ τα λόγια τώρα κι έλα μαζί μου γιατί από ότι φαίνεται, ο Δημιουργός σου δεν δίνει δεκάρα για σένα.

Ξαφνικά ένιωσα τελείως ανάλαφρος και βρέθηκα όρθιος.



Γ.Σ.: Πού πάμε;;

Σ.Κ.: Είσαι δικός μου. Δεν έχεις σωτηρία. (είπε άγρια)

Γ.Σ.: Έπεσα, μα θα σηκωθώ. (είπα ήρεμα)

Σ.Κ.: Μέχρι πότε θα σηκώνεσαι;;

Γ.Σ.: Μέχρι το τέλος. Απλά, παρακαλώ ο θάνατος να με βρει την στιγμή της έγερσης και όχι την στιγμή της πτώσης.

Σ.Κ.: Θάνατος;;; Α εννοείς την…μεταβολή της καμπύλωσης του χώρου! (ξαναγέλασε) Μπροστά σου είναι αυτή η ώρα ανθρωπάκο! Σε έπνιξαν οι αμαρτίες σου κι εγώ είμαι η τιμωρία σου!  (ούρλιαξε)

Έριξα μια τελευταία ματιά στον χώρο… 



Γ.Σ.: Αφού είναι έτσι πάμε. Έχω τόσες αμαρτίες, που ίσως να μου αξίζει να είμαι μαζί σου. Παρόλα αυτά, σε όλη μου την ζωή, έδινα στον κόσμο την χαρά...

Ύστερα έγιναν όλα μαύρα.

Πετάγομαι κάθιδρος και βρίσκομαι στο δωμάτιό μου, επάνω στο κρεββάτι μου! Δεν υπήρχε κανείς άλλος! Το περίεργο όν είχε εξαφανιστεί. Έκανα αρκετή ώρα να συνέλθω από το σοκ. Στην αρχή νόμισα, πως είχα πάθει έμφραγμα αλλά μάλλον η ονειρική μου κατάσταση είχε σπάσει το...φράγμα των ταχυτήτων της σκέψης και του φωτός! Ή μήπως δεν ήταν όνειρο;; Και τότε τί ήταν;; Ο χρόνος θα δείξει. Ποιός χρόνος;; Αυτός, που μετρούν τα ρολόγια και τα ημερολόγια;; Ναι. Ίσως αυτός να μας αξίζει...

Ή μήπως στ' αλήθεια είμαστε παντού;;