Χορεύοντας με την λήθη!

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Ο.Η.Ε., η Ελλάς ευρίσκεται μέσα στην πρώτη τριάδα παγκοσμίως, σε ποσοστό επιστημονικού δυναμικού σε αναλογία με τον πληθυσμό της! Δεν είναι κατά συνέπεια δυνατόν τόσα μυαλά, είτε εντός της Ελληνικής επικράτειας είτε στην ομογένεια να μην μπορούν να συμβάλλουν αποτελεσματικά στην επίλυση των προβλημάτων του έθνους μας! Απλώς, έχουν αποκοπεί οι γέφυρες και οι δίαυλοι αξιοποίησης κ αφομοίωσής τους από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων, τα όποια με τις συγκεκριμένες πολιτικές πρακτικές που εφαρμόζουν, καθιστούν αυτήν την τόσο αξιόμαχη...Σπαρτιάτικη φάλαγγα, από μια εν δυνάμει πυρηνική βόμβα σε ελεγχόμενη...κατάρρευση, για να θυμηθούμε και μια από τις εκδοχές της κατάρρευσης των δίδυμων πύργων, την 11 Σεπτεμβρίου 2001!

Παρ' όλα αυτά, το μεγαλύτερο ίσως πρόβλημα, που βιώνουμε και του οποίου οι αίτιες εντοπίζονται σαφώς...intra portas, ονομάζεται αποσύνθεση των κοινωνικών δομών, ως απόρροια της κρίσης των αξιών, που μαστίζει την εποχή μας. Ο κοινωνικός ιστός τείνει να διαρραγεί, αντιμετωπίζουμε ως άτομα κάθε επερχόμενη κατάσταση με μονομέρεια, ψυχρότητα και αδιαφορία ενώ το φάντασμα - το οποίο σιγά σιγά...υλοποιείται - του οικονομικού αδιεξόδου, μας υποχρεώνει να σύρομεν και να...αποσύρομεν αλλήλους, εγκλωβιζόμενοι στην εσωτερική μας ένδεια! Προοδευτικά και ενώ οι συνθήκες θα γίνονται ολοένα και πιο άθλιες, ελλοχεύει ο κίνδυνος της αλληλοεξόντωσης, το να κατασπαράξει δηλαδή ο ένας τον άλλον για να επιβιώσει, σύμφωνα με τον νόμο της ζούγκλας!

Και ερωτώ: Αυτός είναι ο δρόμος, που μας έδειξαν οι πρόγονοί μας, ως δημιουργοί του πανανθρώπινου πολιτισμού για να πορευτούμε στο μέλλον; Ας τους αφήσουμε όμως και αυτούς στην ησυχία τους διότι κινδυνεύουμε να χαρακτηριστούμε...προγονόπληκτοι, Ελληναράδες, εθνοσωτηρές κ.ο.κ από διαφόρων λογιών προοδευτικά...φρούτα και ας τους υπενθυμίσουμε εμείς οι…καθυστερημένοι ένα αρκετά πρόσφατο γεγονός στην μικρή και ονειρεμένη μας…Φρουτοπία, ένα τραγικό συμβάν, που έλαβε χώρα το 2007 και το οποίο είχε ως αποτέλεσμα να καεί η μισή Πελοπόννησος!

Όσο πολυεστιακούς πυρήνες κι αν είχε η πύρινη λαιλαπα, όσα μποφόρ κι αν έπνεε ο…στρατηγός άνεμος, όσο κι αν…έπνεε τα λοίσθια η ουσιαστικά ανύπαρκτη κρατική μηχανή, το μέγεθος της καταστροφής δεν θα έφθανε σε αυτά τα δυσθεώρατα ύψη εάν οι πολίτες αυτής της χώρας δεν είχαν μεταλλαχθεί σε…άλλα φρούτα! Φρούτα σάπια και χαλασμένα! Χωρίς ίχνος ανθρωπιάς και κοινωνικής ευαισθησίας, έχοντας νεκρώσει τα συγκεκριμένα κέντρα στο ψυχικο DNA του Έλληνα, τα οποία θέτουν ως πρόταγμα το φιλότιμο και την ένωση των συμπατριωτών μας εμπρός στον κίνδυνο.

Τα παλιά τα χρόνια, όταν η καταστροφή πλησίαζε, οι καμπάνες ηχούσαν πένθιμα απ’ τις εκκλησιές και όλοι γίνονταν ένα σώμα μια ψυχή, απέναντι στον κοινόν εχθρό! Στα καινά (η μάλλον…κενά) τα χρόνια, απωλέσαμε την ίδια μας την φύση ξεκομμένοι απ’ το παρελθόν, χορεύοντας με την λήθη! Αφού όμως δεν μας αρέσει και πολύ η αναδρομή στο παρελθόν, τότε γιατί δεν στρέφουμε τους προβολείς του χρόνου στο παρόν, λαμβάνοντας ως παράδειγμα-υπόδειγμα ένα κράτος, το οποίο ουσιαστικά αποτελεί...πανσπερμία εθνοτήτων, έχοντας μόλις 200 ετών ιστορία;

Δεν ανακαλύπτω την...Αμερική εάν τονίσω, ότι στις Η.Π.Α. λαμβάνουν χώρα οι μεγαλύτερες κοινωνικές και ταξικές ανισότητες καθώς και ο εντονότερος πολυεπίπεδος, κοινωνικός και φυλετικός ρατσισμός, που υπήρξε ποτέ! Μαύροι, Λατίνοι, Ασιάτες, Καυκάσιοι, στην κυριολεξία κατατρώγει ο ένας τον άλλον για να επιβιώσουν, στην δίνη ενός ανισόρροπου συστήματος, το οποίο δεν είχε μέλλον από την πρώτη στιγμή της ύπαρξης του! Κι όμως...Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, συσπειρώνονται και μετατρέπονται σε μια γροθιά και μια πνοή, παρά τις όποιες φυλετικές και πολιτισμικές τους διαφορές, στην παρουσία του κοινού κινδύνου!

Μπροστά στον εχθρό, ο οποίος θα μπορούσε να απειλήσει την χώρα τους, όλα τα εκ πρώτης - και ίσως και εκ δευτέρας - όψεως ετερογενή και αλλότρια μεταξύ τους ανθρώπινα υποσύνολα, μετατρέπονται σε ένα ενιαίο και...αδιαίρετο σύνολο! Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ο τρόπος, με τον οποίον χαιρετούν οι Αμερικανοί πολίτες την αστερόεσσα, τοποθετώντας το χέρι στην καρδιά, δακρύζοντας για το ενοποιητικό τους συμβολο! Διότι μόνον αυτό έχουν να τους ενώνει...!

Ας παραδειγματιστούμε λοιπόν κι εμείς, οι οποίοι δώσαμε τα φώτα του πολιτισμού σε κάθε γωνιά της γης, από αυτό το πρότυπο πατριωτισμού και κοινωνικής αλληλεγγύης! Εμείς, οι οποίοι αφήσαμε το κράτος μας να καταλυθεί αρχικά απο τον εγχώριον εχθρό και εν συνεχεία από τον εξωτερικό και αντί να...ουρλιάζουμε, σφυρίζαμε αδιάφορα! Εμείς, οι οποίοι αφήνουμε να εκφυλίζεται η εθνική μας ταυτότητα, να εκμαυλίζονται οι θεσμοί και το Συνταγμα του κράτους μας, να καταστρατηγούνται τα εθνικά μας δίκαια, να εκχωρείται ο φυσικός μας πλούτος...και αντί να συντονιστούν οι ψυχικες, νοητικες αλλά και...σωματικές μας δονήσεις δημιουργώντας ένα τσουνάμι, το οποίο θα συμπαρασύρει τα παντά στο πέρασμά του, αντίθετα, κλεινόμαστε στο καβούκι μας και μας πιάνει κατάθλιψη! (αντί να πιάσουμε την...μαγκούρα του Γκόρτσου και να τους πάρει όλους ο διάβολος!).

Το άρθρο 120 και ακροτελεύτιο του Ελληνικού Συντάγματος αναφέρει ρητά, ότι εάν τα εθνικά συμφέροντα της χώρας μας και η λαϊκή κυριαρχία επιχειρείται να καταλυθεί με την βία, τότε οι πολίτες οφείλουν ομοίως να απαντήσουν με βία! Το οφείλουν απέναντι στην ιστορία και στις γενιές που έρχονται. Απέναντι δηλαδή στο παρελθόν και στο μέλλον…Απέναντι στον Ελληνισμό...Απέναντι στους εαυτούς μας! Ας το έχουμε αυτό στο πίσω μέρος του μυαλού μας. Διότι ίσως...μετακομίσει σε πολύ λίγο καιρό και στο εμπρός...!

ΠΕΡΙ ΤΕΡΑΤΟΓΕΝΕΣΕΩΝ...

Τερατογενέσεις δεν συμβαίνουν μόνο στον χώρο της Βιολογίας. Οι πιο επικίνδυνες μεταλλάξεις λαμβάνουν χώρα στην πολιτική, με αποτέλεσμα την δημιουργία νέων υβριδίων, υπό τον όρο ανθρωπόμορφα αιμοδιψή τέρατα! Αυτό το νέο είδος του ζωικού βασιλείου, το οποίο δεν είναι αποτέλεσμα της φυσικής επιλογής αλλά καρπός της…ανοχής και της διαφθοράς, που επικρατεί σήμερα στην κοινωνία μας, έχει πάρει τα ηνία αυτής της έρμης της χώρας, πίνοντας το αίμα των συμπολιτών μας, κατασπαράσσοντας σχεδόν τα πάντα. Και όταν δεν θα βρίσκουν πια άλλο αίμα τότε θα κατασπαράξουν τους εαυτούς τους….

Αυτοί λοιπόν οι κλώνοι (διότι στερούνται ανθρώπινης ψυχής) τρέφονται με αίμα σαν τους βρυκόλακες! Σαν το αίμα του 53χρονου πατέρα 2 παιδιών, που έχασε χθες την ζωή του, δίνοντας την μάχη για μια καλύτερη ζωή! Μια ζωή, η οποία θα διακρίνεται από την χαμένη μας αξιοπρέπεια και που ήρθε η ώρα ΤΩΡΑ, ως άλλοι Διογένηδες να ψάξουμε με τον φανό για να την βρούμε! Η σύγχρονη Αστροφυσική πρεσβεύει, ότι στο πραγματικό Σύμπαν δεν υπάρχει καθόλου χρόνος. Ζούμε σε ένα διαρκές και αέναο ΤΩΡΑ! Αυτό, ακριβώς είναι, που πρέπει να κάνουμε, όσοι δεν έχουμε ακόμη μεταβληθεί σε νοητικά ζόμπι και επιθυμούμε το αίμα μας να θρέφει τα δικά μας κύτταρα και όχι τα…γενετικά λάθη στρεβλών νοήσεων (και παρανοήσεων) του καιρού μας! Να αντιδράσουμε ΤΩΡΑ!

Ιδού λοιπόν, η καλύτερη μέθοδος αντιμετώπισής τους! Οργάνωση, συσπείρωση και δράση πάραυτα! Δηλαδή το ακριβώς αντίθετο από την τακτική, που πρέπει ένας άνδρας να υιοθετήσει, όταν γουστάρει μια γκόμενα και αυτή δεν του κάθεται! Μόνο με την πλήρη αδιαφορία ενδέχεται να…καρπωθεί τα προσδοκώμενα. Δυστυχώς όμως εμείς, (τα παλληκάρια της…φακής) φερθήκαμε με αυτόν ακριβώς τον τρόπο στην ίδια την Ελλαδίτσα μας! Της φερθήκαμε όχι απλά ως…φτηνή γκόμενα αλλά ωσάν φτηνή πόρνη, αδιαφορώντας για τον βιασμό της! Τον συνεχή και επαναλαμβανόμενο βιασμό της χώρας μας, ο οποίος εξετυλίσσονταν μπροστά στα μάτια μας κι εμείς αδιαφορούσαμε, τυφλωμένοι από την απαιδεία μας, περιμένοντας στην ουρά για το μοιράδι μας από την πίτα, οργανωμένοι σε κάποιον κομματικό στρατό! Όλοι εμείς συναινέσαμε στον βιασμό της!

Ξέρετε, το όλο σκηνικό θυμίζει λίγο τον…τρελό επιστήμονα, ο οποίος δημιουργεί τον υπεράνθρωπο, ένα είδος…Hulk, που θα τον κάνει να κυριαρχήσει παντού, μα όταν το τέρας χάνει κάθε εξάρτηση από τον δημιουργό του τότε στρέφεται απειλητικά εναντίον του! Αφού λοιπόν εμείς εξεθρέψαμε τα εν λόγω τέρατα, ίσως θα πρέπει να υποστούμε και τις συνέπειες...Για την Νέμεση ρε γαμώτο!

Παρ' όλα αυτά, γεγονός είναι, ότι χθες συνετελέσθη μια ακόμη πράξη της τραγωδίας ή μάλλον της κτηνωδίας με θύμα τον Ελληνικό λαό! Συνετελέσθη από τα τέρατα, ένας ακόμη πολιτικός κανιβαλισμός στις πλάτες του με την ψήφιση του…τερατώδους πολυνομοσχεδίου, το οποίο αφαιρεί από τους συμπατριώτες μας κάθε ελπίδα για το μέλλον! Κάθε είδους μέλλον…! Ειδάλλως, όπως μας είπαν, δεν θα πάρουμε την έκτη δόση! Θαρρείς και ο Ελληνικός λαός είναι ναρκομανής και θέλει τις δόσεις του!

Το χθεσινό ανοσιούργημα, που δυστυχώς δεν αποτελεί...φαντασιούργημα αλλά απτό νόμο του Ελληνικού Κράτους πλέον, αντιπροσωπεύει άλλον έναν λίθο στο οικοδόμημα της…λήθης από την κοινωνία μας, της μεσαία τάξης των Νεοελλήνων, με σκοπό την ισοπέδωση του εισοδήματος της ευρείας δεξαμενής των νεοπτόχων και την δημιουργία μερικών χιλιάδων ηγετικής νομενκλατούρας, οσφυοκαμπτών του υπάρχοντος πολιτικού και οικονομικού ιερατείου! Οι οποίοι με τη σειρά τους, σήμερα, την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, βρίσκονται ήδη στας Ευρώπας για να παραδώσουν ξανά τον «έλεγχο της προόδου» με το κεφάλι στο πάτωμα και την μέση σπασμένη! Καμία σχέση με το σπάσιμο της μέσης του αμίμητου θρύλου του basketball Νίκου Γκάλη! Διότι αυτός κάλπαζε προς τα πάνω…! Δοξάζοντας την χώρα μας..!

Ενώ αυτά τα χαμερπή σκουλήκια, για να καλύψουν τις κλεψιές και τις σπατάλες των τελευταίων 30 ετών, (έχοντας περάσει από τα χέρια τους το ζεστό χρήμα 3 Κοινοτικών πακέτων με μηδενική αξιοποίηση, τα οποία και κατέληξαν στις τσέπες των ημετέρων) επιχειρούν να υποθηκεύσουν μέχρι και την τελευταία πέτρα της ενώ για να ξελασπώσουν από τους Ευρωπαίους αποφασίζουν την αφαίμαξη ενός ολόκληρου λαού! Ενός λαού, που ματώνει καθημερινά για να τα φέρει βόλτα απέναντι στην πιο στυγνή τυραννία που γνώρισε ποτέ τούτος ο τόπος!

Χθες, μετά την ψηφοφορία με βασάνιζε ένα ερώτημα: Πώς θα μπορέσουν αυτοί οι 153 να κοιτάξουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη δίχως να σιχαίνονται; H απάντηση ίσως είναι απλή τελικά. Κανένα τέρας δεν έχει συναίσθηση, ότι είναι τέρας…

Μας την πέσαν οι βάρβαροι...

Είναι στιγμές, που τα δάκρυα στερεύουν! Όμως, η οργή… υπερχειλίζει και γίνεται καταρράκτης! Ίσως η προχθεσινή στυγερή δολοφονία του 44χρονου συμπατριώτη μας από τους αλλοφύλους, βαρβάρους λαθρομετανάστες, οι οποίοι δεν σεβάσθηκαν όχι μόνο την συγκεκριμένη ανθρώπινη ζωή αλλά και ολόκληρη την Ελλάδα που τους φιλοξενεί, καταπατώντας τον Σύνταγμα και τους νόμους του κράτους, στο οποίο εισήλθαν απρόσκλητα (όχι για να δουλέψουν) για να…καταλάβουν και να λεηλατήσουν, να βιάσουν και να σκοτώσουν, να ήταν η σταγόνα, που θα προκαλέσει το…τσουνάμι της λαϊκής αγανάκτησης για να τα σαρώσει όλα!

Ίσως πάλι και όχι. Και να πρέπει να θρηνήσουμε κι άλλα θύματα επειδή ο Έλληνας ακόμη και αυτήν την ύστατη ώρα, την ώρα που κοντοζυγώνει ο αφανισμός του γένους του με κύριους πυλώνες την λαθρομετανάστευση και την υπογεννητικότητα, αυτός ο νεοΈλληνας λοιπόν, επιθυμεί να κοιμάται…συνειδητά! Κάτι σαν το συνειδητό ονείρεμα δηλαδή! Μέχρι να υποστεί την…ονείρωξη των υγρών και καυτών δακρύων του…πνευματικού του αυνανισμού! Σε έναν δρόμο δίχως επιστροφή…Διότι ο Ύπνος και ο Θάνατος ήταν δίδυμα αδέρφια κατά την Μυθολογία…

Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος Βιολόγος σαν την αφεντιά μου για να διαπιστώσει, ότι η φύση του Έλληνα έχει υποστεί μεταλλάξεις. Πράγματι, από έναν λαό πανθήρων έχει μεταλλαχθεί σε έναν λαό προβάτων! Μεταμόρφωσαν τον Έλληνα σε ένα φοβισμένο πρόβατο, που σκύβει το κεφάλι για να μην χάσει την όποια δουλίτσα του (συνήθως στο Δημόσιο) την οποία και εκέρδισε με την αξία των…σιαλογόνων αδένων του, γλείφοντας κάποιον πολιτικό, ο οποίος με αυτόν βεβαίως τον τρόπο εξασφάλιζε την επανεκλογή του! Και αυτό το αλισβερίσι μεταξύ βολής (βολέματος δηλαδή) και…Βουλής, είχε αναχθεί σε…εθνικό σπορ (τύφλα να χει το basketball) αλλά κυρίως είχε μετουσιωθεί σε πρότυπο ζωής και σε όραμα για το μέλλον! Δυστυχώς, αυτά πληρώνουμε σήμερα...!

Επειδή όμως, το πολεμικό γονίδιο της φυλής (ο τίτλος του πιο…φιλοπόλεμου λαού στον κόσμο ανήκει δικαιωματικά στους Έλληνες αφού στην αρχαιότητα δεν υπήρχε ούτε ένα έτος, που να μην διεξαχθούν μάχες είτε μεταξύ ημών και των βαρβάρων είτε μεταξύ...ημών και ημών) μπορεί ανά πάσα στιγμή να επανενεργοποιηθεί, κάποιοι επιθυμούν και την…βιολογική εξαφάνισή μας με την αλλοίωση της φυλετικής και εθνολογικής σύνθεσης του πληθυσμού της Ελλάδος και την μετατροπή μας σε έναν πολυπολιτισμικό αχταρμά, σε έναν…ομογενοποιημένο ανθρώπινο κιμά για να είναι λέει…ευκολοκυβέρνητος!

Ποιοί; Μα οι φωστήρες της Παγκόσμιας διακυβέρνησης, οι ελίτ και οι κλειστές κάστες του πολιτικών και οικονομικών ιερατείων, οι οποίοι συνεπικουρούμενοι από τους ντόπιους, αήθεις πολιτικάντηδες, επιχειρούν να καταστρέψουν την Ευρώπη των εθνών-κρατών, με το να εξαλείψουν τον εθνολογικό και φυλετικό χαρακτήρα των λαών της, ακριβώς για να εξουδετερώσουν κάθε πυλώνα αντίστασης, που ενδεχομένως να αποτελέσει τροχοπέδη στα σχέδιά τους. Στα σχέδια της υποδούλωσης και του μισανθρωπισμού! Διότι όπως κάθε άνθρωπος έχει γεννηθεί διαφορετικός, κατά ανάλογο τρόπο και κάθε λαός έχει τα ιδιαίτερα φυσικά-ανθρωπολογικά αλλά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά του. Κατά συνέπεια, κάθε απόπειρα απεμπόλησης της εθνολογικής του ταυτότητας, ή καλύτερα, κάθε απόπειρα…κιμαδοποίησης του σε ένα χωνευτήρι εθνών, πολύ απλά αντίκειται στην φυσική νομοτέλεια διότι αντιβαίνει στους νόμους της ίδιας της ανθρώπινης φύσης, μετατρέποντας τους ανθρώπους σε άβουλα ρομπότ, έχοντας επί της ουσίας, απολέσει κάθε λόγο ύπαρξης!

Βεβαίως, ο πρωταρχικός στόχος είναι η εξαφάνιση του Ελληνισμού, ως δημιουργού και διαμορφωτού του Ευρωπαϊκού-Δυττικού πολιτισμού! Στην συνέχεια, όλα θα γίνουν πιο εύκολα! Κάποτε ξέρετε, ρώτησαν τον Κίσινγκερ, ποιο αποτελεί το αντίπαλο δέος στην λεγόμενη Παγκοσμιοποίηση. «Μήπως είναι η Ρωσία…; Η Κίνα ίσως...;» Και αυτός τους απήντησε: «Όχι, είναι η Ελλάδα!» Ο νοών νοήτω...

Και ποια είναι βασική μέθοδος, την οποίαν εφαρμόζουν για να επιτύχουν το παραπάνω σχέδιο; Σαφώς, η αθρώα και ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση! Γνωρίζετε, ότι 1,5 δις. άνθρωποι από τις χώρες της Αφρικής και της Ασίας επιθυμούν να έρθουν και να εγκατασταθούν στην Ευρώπη; Όσοι το καταφέρνουν ή τους…καταφέρνουν με βάση το προηγούμενο σχέδιο, σε ένα ποσοστό άνω του 90% χρησιμοποιούν την χώρα μας ως πύλη εισόδου! Ενώ με την κατάπτυστη συνθήκη Δουβλινο ΙΙ του εθνοπροδότη Σημίτη, υποχρεωτικά παραμένουν εδώ, δίχως να μπορούν να μεταβούν σε καμία άλλη Ευρωπαϊκή χώρα! Είναι σημαντικό λοιπόν να καταστεί σαφές, ότι αυτοί οι λαθραίοι βάρβαροι ουδεμία σχέση έχουν με οικονομικούς μετανάστες! Διότι πολλοί γραικύλοι θολοκουλτουριάρηδες και…ψευτοανθρωπιστές της καρπαζιάς (δεν τους παίρνουν όμως στα σπίτια τους να τους φιλοξενήσουν) τολμούν να τους συγκρίνουν με τους δικούς μας Έλληνες οικονομικούς μετανάστες στην Γερμανία και στις Η.Π.Α. οι οποίοι έφευγαν ύστερα από πρόσκληση και με τις αρχές της φιλοξενούσας χώρας να τους εξετάζουν μέχρι και στα…δόντια για να τους εγκρίνουν την είσοδο και να τους χορηγήσουν άδεια παραμονής!

Η λογική κατά συνέπεια της μετανάστευσης, είναι η οργανωμένη μετάβαση συγκεκριμένων (και...καρατσεκαρισμένων) ανθρώπων σε μια χώρα με σκοπό την εργασία, η οποία χώρα αφενός να τους χρειάζεται και αφετέρου να δύναται να τους εντάξει στο δυναμικό της και να τους παρέξει τα απαραίτητα, ούτως ώστε οι συνθήκες φιλοξενίας τους να είναι βιώσιμες ενώ η παραμονή τους δεν θα υπερβαίνει ένα…πεπερασμένο χρονικό διάστημα, μετά το πέρας του οποίου οι οικονομικοί μετανάστες είναι υποχρεωμένοι να επιστρέψουν στις πατρίδες τους. Άλλωστε, η καλύτερη ευχή για κάθε άνθρωπο, ο οποίος αποφασίζει να ξενιτευτεί για να επιβιώσει, δεν είναι άλλη από τον σύντομο επαναπατρισμό!

Μήπως πρέπει να σας υπενθυμίσω ποιά χωρίς λόγια…λογική επικρατεί στο...Ελλάντα εδώ και αρκετά χρόνια; Μα, αυτή της…κατάληψης και του απολύτου χάους! Διότι η λαίλαπα των λαθροεπόικων (για τους οποίους δεν γνωρίζουμε, ούτε από πού κρατά η σκούφια τους, ούτε πού κατοικούν ούτε τι διάβολο θέλουν στην χώρα μας…) που βιώνουμε στο πετσί μας εδώ και τόσον καιρό, αποτελεί την πιο καταστροφική εισβολή Τριτοκοσμικών λιποτακτών, οι οποίοι εγκατέλειψαν τις πατρίδες τους και έρχονται στην Ευρώπη για να εγκατασταθούν και να λεηλατήσουν. Άνθρωποι, οι οποίοι δεν αγαπούν και δεν σέβονται την ίδια τους την πατρίδα, είναι ποτέ δυνατόν να σεβασθούν την χώρα που τους φιλοξενεί; Αλήθεια, αναρωτηθήκατε πού εξοικονομούν τα περίπου 5000 Ευρώ το…κεφάλι για να πληρώσουν τον δουλέμπορο για την μεταφορά, την στιγμή που ο μέσος μηνιαίος μισθός στις χώρες τους κυμαίνεται στα…10 με 20 Ευρώ;!!

Εξάλλου, το πρόβλημα δεν είναι μόνο ποσοτικό αλλά κυρίως ποιοτικό διότι ακόμη και να μπορούσε η Ελλάδα να τους θρέψει, οι πολιτισμικές διαφορές καθώς και οι διαφορές στην νοοτροπία μεταξύ ημών και των…εν λόγω, καθιστούν απαγορευτικό κάθε ενδεχόμενο συνύπαρξης. Οι αξιακοί κώδικες αυτών των ανθρώπων είναι μηδαμινοί έως ανύπαρκτοι, (στις χώρες τους σφάζονται για ένα κομμάτι ψωμί ενώ τις γυναίκες τις θεωρούν πράγμα) η δε θρησκεία τους (η συντριπτική τους πλειοψηφία είναι Μουσουλμάνοι) εκτός του ότι επιτρέπει αλλά και προάγει φαινόμενα εμετικά και διαστροφικά για την ανθρώπινη φύση, όπως είναι η παιδεραστία και η κτηνοβασία, αποπνέει συν τοις άλλοις και ένα απύθμενο μίσος για τις θρησκείες κάθε άλλου δόγματος, κηρύσσοντας…ιερό πόλεμο εναντίον ημών των…απίστων! Αποτελεί με άλλα λόγια, ίδιον της φύσης του Ισλάμ το χαρακτηριστικό της επιθετικότητας και του επεκτατισμού.

Πείτε μου, γιατί όλος αυτός ο συρφετός δεν πάει να ζήσει και να εργασθεί στην Σαουδική Αραβία για παράδειγμα, (οι οποίοι είναι ομόφυλοί τους αλλά και…ομόσταυλοί τους, συγγνώμη, ομόθρησκοί τους ήθελα να πω) όπου το… μέλι ή μάλλον το πετρέλαιο αλλά και το χρυσάφι ρέει στους δρόμους άφθονο; (Υποθέτω, πως γνωρίζετε, ότι οι Σαουδάραβες όχι μόνο δεν πληρώνουν λογαριασμούς σε ηλεκτρικό, νερό και τηλέφωνο αλλά προικοδοτούνται με αρκετές χιλιάδες Ευρώ ο καθείς από…την κούνια τους) Γιατί λοιπόν δεν...εισβάλλουν εκεί για να τους περιθάλψουν και να τους κάνουν τις…νοσοκόμες; Διότι πολύ απλά, οι Σαουδάραβες δεν είναι…ΜΑΛΑΚΕΣ ούτε προδότες της πατρίδος τους, όπως οι δικοί μας κυβερνώντες!

Κυβερνώντες, οι οποίοι έχουν εκμαυλίσει τους θεσμούς, ευνουχίσει την Ελληνική Αστυνομία, (που από προστάτης και αρωγός του πολίτη έγινε…προαγωγός και καρεκλοκένταυρος γραφειοκράτης) έχουν ξεδοντιάσει αλλά και διαβρώσει την Δικαστική εξουσία, έχουν μετατρέψει σε υπαλλήλους τους όλες τις Ανεξάρτητες Αρχές της Πολιτείας, έχουν διορίσει τους λεγόμενους κομματικούς τους στρατούς σε όλες εκείνες τις θέσεις κλειδιά και στα κέντρα λήψεως των αποφάσεων ενώ όσο για τον…πραγματικό στρατό, αυτόν τον υποθάλπουν καθημερινά κάνοντας αντεθνική προπαγάνδα (θυμηθείτε τις ρήσεις Βενιζέλου για τους ιπταμένους φύλακες του Αιγαίου μας μόλις πριν λίγο καιρό) επιχειρώντας να τον κουτσουρέψουν τόσο ηθικά όσο και οικονομικά ενώ έχουν μεταβάλλει την ηγεσία του σε…Φιλιπινέζες της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας!

Πολλοί βγήκαν και είπαν, ότι το συγκεκριμένο έγκλημα εις βάρος του άτυχου συνέλληνα μας, όπως και τόσα άλλα, διεπράχθη εν τη…απουσία του Ελληνικού Κράτους. Λάθος, αγαπητοί αναγνώστες! Η εγκληματικότητα, όπως και η κάθε είδους παραβατικότητα, η σήψη και η διαφθορά στην Ελληνική κοινωνία, υφίσταται λόγω της παρουσίας του Ελληνικού Κράτους, το οποίο έχει μετεξελιχθεί στην χειρότερη μορφή δυνάστη των δικαιωμάτων των Ελλήνων πολιτών. Έχει μετουσιωθεί σε ένα κράτος ρατσιστή του Ελληνισμού, απεμπολώντας οτιδήποτε το Ελληνικό! Ίσως ήρθε η ώρα για την εκ βάθρων κατάλυση αυτού του μορφώματος, που ονομάζεται αστικό κοινοβουλευτικό σύστημα και αποτελεί, ένα κακέκτυπο ψευτοδημοκρατίας, την χειρίστη μορφή κεκαλυμμένης ηθικοπνευματικής και οικονομικής δουλείας, που γνώρισε ποτέ ο Έλληνας πολίτης.

Και ίσως η κατάρρευση αυτού του σάπιου κράτους, αυτών των διαβρωμένων και διεφθαρμένων δομών εξουσίας να πρέπει να γίνει πρώτα από τα ζωντανά κύτταρα του Ελληνικού Έθνους, από τις υγιείς δυνάμεις του Ελληνισμού, από εκείνους δηλαδή τους Έλληνες πολίτες, οι οποίοι νιώθουν υπερήφανοι που είναι Έλληνες και συνεχίζουν να έχουν την Ελλάδα στην καρδιά τους, πριν το επιχειρήσουν οι…οχτροί , που έχουν μπει προ πολλού στην πόλη, όπως αναφέρει και ο ποιητής! Διότι αγαπητοί μου, μακάρι να γίνω μάντης κακών αλλά φρονώ πως δεν είναι μακριά η μέρα, όπου ψευτοαναρχικοί και λαθρομετανάστες θα βγουν στους δρόμους για να ξεκινήσουν τον χειρότερο εμφύλιο πόλεμο, που θα γνωρίσει ποτέ η Ελλάς! Ελπίζω να το λέω εις ώτα...ακουόντων αλλιώς πραγματικά νίπτω τα…πλήκτρα μου!

Ίσως και να έχω καταντήσει κουραστικός με το να γράφω άρθρα για την λαθρομετανάστευση και για την Ελληνική…κατάντια! Θα προτιμούσα βέβαια να έγραφα για το Ελληνικό…θαύμα, για το οποίο μίλησε ο Βάσκος Πρύτανης της Βασιλικής Ακαδημίας Φρειδερίκος Σαγκρέντο ή για τις διδαχές των Ελλήνων, τους οποίους ο μέγας Γερμανός ποιητής Ιωάννης Γκαίτε αποκαλεί …διδασκάλους του (επιστολή στον υιόν του Αύγουστο) ακόμη και για τις ρήσεις του…Αδόλφου Χίτλερ, ο οποίος στο βιβλίο του "Ο Αγών μου" δηλώνει ξεκάθαρα, ότι ο ανθρώπινος πολιτισμός είναι δημιούργημα του Ελληνικού Πνεύματος! Βλέπετε όμως ότι, η σημερινή πραγματικότητα και…επικαιρότητα είναι…κομματάκι διαφορετική!

Κλείνω λοιπόν, λέγοντας, ότι το όχημα…αφελληνισμού και…βασανισμού των Ελλήνων πολιτών, το οποίο ονομάζεται Ελληνικό Κράτος, πρέπει να εξαφανισθεί άμεσα διότι πολύ απλά είναι εναντίον του…Ελληνικού Έθνους, όπως πολύ σοφά είπε πρόσφατα ο Κωνσταντίνος Πλεύρης. Δυστυχώς όμως σήμερα, οι μισοί Έλληνες είναι…Μισέλληνες! Ίσως όχι μόνο σήμερα…! Διότι…πολύ απλά, όσο Έλληνας ήταν ο Λεωνίδας , δυστυχώς άλλο τόσο ήταν και ο Εφιάλτης…!

Θλιβερές συγκρίσεις σε κάτι που αγαπήσαμε...

Πριν περίπου έναν μήνα, έγινε στην Μαδρίτη ο τελικός του Κυπέλλου Ισπανίας στο basketball, το φημισμένο Κύπελλο του βασιλιά ή αλλιώς Copa del Rey, με την συμμετοχή των 8 καλύτερων ομάδων της χώρας. Ήταν μια αληθινή γιορτή του αθλήματος, μια πραγματική μπασκετική πανδαισία! Και βεβαίως, δεν αναφέρομαι στο αγωνιστικό κομμάτι, το οποίο έτσι κι αλλιώς είναι από μόνο του αρκετά υψηλό αφού το Ισπανικό Πρωτάθλημα μπάσκετ αποτελεί κατά γενική ομολογία το ποιοτικότερο πρωτάθλημα στην Ευρώπη. Αναφέρομαι στην ατμόσφαιρα, που επικρατούσε τόσο στον αγωνιστικό χώρο όσο και στις θέσεις των θεατών! Όλοι μαζί οι παίχτες αγκαλιασμένοι έφευγαν μετά το τέλος του αγώνα για τα αποδυτήρια ενώ στις κερκίδες συνυπήρχαν…αρμονικότατα οπαδοί διαφορετικών ομάδων, οι οποίες έχουν και παραδοσιακή αντιπαλότητα, όπως της Ρεάλ, της Μπαρτσελόνα και της Κάχα Λαμποράλ. (Μην ξεχνάτε, ότι οι παραπάνω σύλλογοι αντιπροσωπεύουν τρεις διαφορετικές εθνότητες, αυτές των Ισπανών, των Καταλανών και των Βάσκων αντίστοιχα). Και όλοι στην…ίδια κερκίδα! Χωρίς διαχωριστικά κιγκλιδώματα, χωρίς «νεκρές ζώνες», χωρίς…ΜΑΤ!

Τελικά, οι Ίβηρες ήταν αυτοί, οι οποίοι μας έκαναν…ματ σε θέματα ήθους και αθλητικής παιδείας αφού ο αντίστοιχος τελικός του Κυπέλλου Ελλάδος (ένας αγώνας όλος κι όλος) πολύ απλά ανεβλήθηκε επειδή οι αρμόδιοι φορείς δεν ήξεραν πώς να…μαντρώσουν τις αγέλες των οπαδών του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού, όταν αυτοί θα βρίσκονταν μαζί στο ίδιο γήπεδο! Έστω και οι μεν απέναντι απ’ τους δε! Με τις νεκρές ζώνες να είναι περισσότερες από τις γεμάτες κερκίδες, όπως άλλωστε συμβαίνει τα τελευταία χρόνια, θυμίζοντας ναρκοπέδιο! Αυτή την στιγμή γελώ διότι μου ήρθε στο νου μια ρήση του Φρειδερίκου Σαγκρέντο, αυτού του υπέροχου Βάσκου φιλέλληνα και Πρύτανη της Βασιλικής Ακαδημίας, ο οποίος είχε πει σε ομιλία του στην Καβάλα το 1993 το εξής: «Το Ελληνικό θαύμα δεν μπορούμε με τίποτε να το συγκρίνουμε». Πράγματι, περί θαύματος πρόκειται το πώς…κατήντησε ο Ελληνικός λαός, ο οποίος συνέβαλε στον εξανθρωπισμό όλων των υπόλοιπων φυλών του πλανήτη και στην εξύψωση της συνειδήσεως της ανθρωπότητας! Θαύμα ξεπεσμού, που όμοιό του δεν έχει προηγούμενο…

Αφού μιλάμε όμως για μπάσκετ, ας δούμε τι γίνεται και στη άλλη άκρη του Ατλαντικού, στην χώρα, που γέννησε το συγκεκριμένο άθλημα. Θα προτιμούσα να αφήσουμε έξω το Κολεγιακό Αμερικάνικο μπάσκετ, όχι για κάποιον συγκεκριμένο λόγο αλλά επειδή παρουσιάζει τρομερές ιδιαιτερότητες, εκπέμποντας ένα απαράμιλλο νεανικό πάθος, ταυτόσημο με τις ηλικίες των παικτών, το οποίο όμως αντί να οδηγήσει σε έκτροπα και στην διασάλευση της τάξης, αντίθετα σου κλείνει πονηρά το μάτι για να εισαχθείς σε μια νέα…τάξη πραγμάτων επιστημονικής ανάλυσης του αθλήματος. Μου έλεγε θυμάμαι ένας φίλος μου, ο οποίος επισκέφθηκε το 1999 την πολιτεία της Indiana, (περιοχή όπου διέπρεψε ο μέντορας Bobby Knight, προπονητής της Κολεγιακής ομάδας) ότι τον σταματούσαν στον δρόμο απλοί άνθρωποι, όπως εργάτες και έμποροι, οι οποίοι έβγαζαν από την τσέπη τους ένα σημειωματάριο και άρχιζαν να του κάνουν ολόκληρη ανάλυση για το πώς πρέπει να στήσει την ομάδα ο Knight, ποιο είναι το κατάλληλο σύστημα, που θα έπρεπε να εφαρμόσει απέναντι στον εκάστοτε αντίπαλο, πού πρέπει να στηθούν τα pick’ n’ roll, εάν θα πρέπει να ακολουθήσουν γρήγορο transition game και γενικώς τον βομβάρδιζαν με αναλύσεις και μπασκετικούς όρους, που μόνο ένας…μεμυημένος στην φιλοσοφία του μπάσκετ μπορεί να κατανοήσει! Σας πληροφορώ δε, ότι οι πιο πολλοί απ’ αυτούς δεν είχαν τελειώσει ούτε το High School!

Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά σημαίνει, ότι η έντονη αυτή φλόγα τους, το μεράκι που έχουν στα κύτταρά τους για το basketball, αντί να τους ωθήσει στο να διοχετεύσουν όλη αυτήν την ενεργητικότητά τους σε αρνητικές ατραπούς, όπως σπάζοντας και πετώντας αντικείμενα στον αγωνιστικό χώρο, αντίθετα τους οδήγησε στο να γνωρίσουν καλύτερα το άθλημα που τόσο αγαπούν, μαθαίνοντας τα μυστικά του και κάνοντας «κτήμα» τους την φιλοσοφία του… «Στην Indiana κανείς δεν αγχώνεται για την πορεία της ομάδας του Πανεπιστημίου αφού ακόμα κι αν αρρωστήσει ο Knight υπάρχουν άλλοι…6 εκατομ. προπονητές, οι οποίοι μπορούν επάξια να τον αντικαταστήσουν…!», έλεγε ο ίδιος φίλος μου.

Πάμε όμως και στο Αμερικανικό Επαγγελματικό Πρωτάθλημα, το φημισμένο NBA, το καλύτερα εξαγώγιμο προϊόν του αθλήματος, το μαγαζί γωνία, το…λούστρο της ομορφιάς και του θεάματος. (προσθέστε κι εσείς όποιον άλλον χαρακτηρισμό θέλετε…) Ένας αγώνας μπάσκετ μεταξύ δύο ομάδων του NBA ομοιάζει αρκετά (από διαδικαστική άποψη σε σχέση με το κοινό) με μια…θεατρική παράσταση εδώ στην Ελλάδα. Κατ’ αρχάς, η μεγάλη πλειοψηφία των θεατών είναι…γραβαταρισμένοι κύριοι και γυναικόπαιδα!

Σε αυτό το σημείο, για να μην παρεξηγηθώ, θα πρέπει να διευκρινίσω, ότι σε καμία περίπτωση δεν υπονοώ, ότι τα…ράσα κάνουν τον παπά και ότι η εξωτερική εμφάνιση και ο τρόπος ένδυσης αποτελεί και δείκτη παιδείας και γενικότερης ψυχικής καλλιέργειας. Αυτό, που θέλω να πω όμως κατηγορηματικά είναι, πως το συγκεκριμένο κοινό ενός αγώνα μπάσκετ του Αμερικανικού επαγγελματικού πρωταθλήματος είναι άνθρωποι συνειδητοποιημένοι, (μην έχοντας ξεπηδήσει από το πουθενά, όπως οι δικοί μας γνωστοί-άγνωστοι…αληταράδες, οι οποίοι κατακλύζουν σχεδόν αποκλειστικά τα Ελληνικά γήπεδα) έχουν επίπεδο (νοητικό πάνω απ’ όλα) και βεβαίως διαθέτουν και μιαν συγκεκριμένη οικονομική επιφάνεια αφού ως επί το πλείστον, οι τιμές των εισιτηρίων κυμαίνονται σε επίπεδα...αλμυρούτσικα για τον μέσο Αμερικανό! Κατά συνέπεια, αυτοί οι άνθρωποι αγαπούν την ομάδα τους, μην διστάζοντας να δαπανήσουν αρκετά χρήματα για να την απολαύσουν να αγωνίζεται μα πάνω απ’ όλα αγαπούν το ίδιο το άθλημα!

Από την άλλη μεριά, η οργάνωση της διεξαγωγής τέτοιων αγώνων είναι αρτιότατη σε όλα τα επίπεδα, άρα μπορούμε να μιλάμε για την ύπαρξη μιας αγαστής αμφίδρομης σχέσης μεταξύ του σωστού και υγιούς φιλάθλου-οπαδού-θεατή από τη μια και των υπαρχουσών εκείνων δομών, (κρατικές και μη) οι οποίες εξασφαλίζουν την εύρυθμη διεξαγωγή των αγώνων, παρέχοντας τα εχέγγυα για το καλύτερο λειτουργικό αποτέλεσμα, το οποίο (το ξανατονίζω) είναι άκρως εξαγώγιμο! Δηλαδή, μπορεί το NBA να το παρακολουθεί σχεδόν ολόκληρος ο πλανήτης για το θέαμα που απλόχερα προσφέρει, το οποίο είναι απόρροια των αθλητικών ικανοτήτων των παικτών, που αγωνίζονται σε αυτό αλλά η άριστη οργάνωσή του είναι αυτή, η οποία το βοήθησε να εξαπλωθεί στα πέρατα της οικουμένης! Οργάνωση μιας σοβαρότατης επιχείρησης, που διαχειρίζεται τα πάντα (από θέματα προβολής και τηλεοπτικών δικαιωμάτων των αγώνων έως τους καθαριστές των αποδυτηρίων των γηπέδων) αλλά ταυτόχρονα προστατεύει με άψογο τρόπο το ίδιο το σπορ!

Φαντάζεστε τι θα συνέβαινε εάν κάποιος…insane τολμούσε να πετάξει όχι μπουκάλια και…σίδερα, όπως κάνουν τα…καμάρια μας εδώ αλλά έστω και ένα κομμάτι χαρτί σε σχήμα μπάλας στον αγωνιστικό χώρο, στοχεύοντας ας πούμε τον Gasol, τον Lebron James ή τον Kevin Garnett; Πριν κάν ειδοποιηθεί ο…τοπικός σερίφης, 50 άντρες της ιδιωτικής ασφάλειας, η οποία έχει αναλάβει την φύλαξη και την εποπτεία του γηπέδου θα τον έκαναν…πακέτο σε χρόνο dt και θα τον εξοβέλιζαν απ’ το γήπεδο!

Ας μεταφερθούμε όμως κι εμείς σε…χρόνο dt, με την ταχύτητα της σκέψης, πάλι ξανά στην χώρα μας! Όπως ανέφερα προηγουμένως, ανεβλήθηκε ο τελικός του Κυπέλλου Ελλάδος επειδή (άκουσον άκουσον) όλοι οι φορείς (η Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης, η ΕΛ.Α.Σ. αλλά και ο Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού) δήλωσαν…αδυναμία να ελέγξουν τους οπαδούς του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού τοποθετώντας τους στο ίδιο γήπεδο, ανεξάρτητα των «νεκρών ζωνών» οι οποίες θα υπήρχαν μεταξύ των κερκίδων. Και όλα αυτά για να μην θρηνήσουμε…νεκρούς! Προσπερνώ γρήγορα το λεκτικό λογοπαίγνιο (το οποίο όμως δεν είναι καθόλου λογοπαίγνιο αλλά εκφράζει την νοσηρή μας πραγματικότητα) διότι η κατάσταση είναι τραγικά σοβαρή! Και μάλιστα πού; Στο σπορ, που όλοι αγαπήσαμε, βαφτίζοντας την Εθνική του ομάδα, ως την επίσημη αγαπημένη όλων των Ελλήνων…

Το παραπάνω γεγονός, από μόνο του τα λέει όλα! Η κρίση των ηθικών αξιών, που μαστίζει την εποχή μας (διότι αυτή είναι η ουσιαστική κρίση και όχι η οικονομική) χτύπησε και το άθλημα, το οποίο λάτρεψε ο Νεοέλληνας και βρίσκεται μέσα στο DNA του. Διότι αυτοί οι άνθρωποι, που στα γήπεδα μεταμορφώνονται σε κάφρους, είναι οι ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι διαιωνίζουν το κοινωνικό μας τέλμα. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι συντηρούν το διεφθαρμένο πολιτικό μας σύστημα, στηρίζοντας με την ψήφο τους κάθε 4 χρόνια όλους εκείνους, τους αήθεις, ουτιδανούς πολιτικάντηδες, που διέλυσαν την χώρα μας. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι, που αντί να υψώσουν το ανάστημά τους, να ενώσουν τις φωνές τους και να διατρανώσουν την οργή τους απέναντι στο στυγνό πολιτικό και οικονομικό ιερατείο, το οποίο έχει υποθηκεύσει το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας, αντίθετα, εκτονώνονται μέσα στο γήπεδο, εξεμώντας εκεί, όλη την καταπίεση και την αγανάκτηση, που νιώθουν χρόνια τώρα…

Ίσως διότι συμφέρει κάποιους να τα σπάνε οι μάζες στα γήπεδα. Για να μην σπάσει το δικό τους το κεφάλι! Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, έχουν φροντίσει εδώ και πολύ καιρό να αποστερήσουν τις νεανικές ψυχές των θαμώνων των γηπέδων από πρότυπα και οράματα, μετατρέποντάς τες σε…εξολοθρευτές-ζόμπι πρώτα απ’ όλα της δικής τους ύπαρξης, δίχως προσανατολισμό και σκοπό στην ζωή τους. Δίχως ζωή καν…Κατ’ αυτόν τον τρόπο, επιχειρούν να ταυτιστούν πλήρως με την ομάδα τους, ούτως ώστε να ζήσουν μέσα από αυτή! Θεωρούν κάθε νίκη της, δική τους νίκη και κάνουν τα πάντα για να το επιτύχουν. Πρόκειται για αγώνα επιβίωσης…Της δικής τους…Σε αυτό το matrix που τους έχουν τοποθετήσει….


Θέλω να κλείσω με μιαν απαραίτητη κατ’ εμέ επισήμανση, σε σχέση με την συμπεριφορά των οπαδών των ομάδων στην Ελληνική πραγματικότητα και στο Αμερικάνικο μπάσκετ. Το...συγκριτικό αποτέλεσμα, εκπορεύεται από τις διαφορές στην κουλτούρα, στην νοοτροπία αλλά και στην εν γένει παιδεία μεταξύ των 2 αυτών…κόσμων! Σαφώς και δεν είμαι υπέρμαχος της άποψης, ότι το εκάστοτε γήπεδο πρέπει να είναι…εκκλησία ή και θέατρο, όπως ανέφερα προηγουμένως. Σε έναν αγώνα μπάσκετ θα υπάρξουν τόσο εντάσεις όσο και αμφισβητούμενες φάσεις ενώ οι οπαδοί θα ενισχύσουν την ομάδα τους με όλες τους τις δυνάμεις, ούτως ώστε η τελευταία να φύγει νικήτρια απ’ το γήπεδο! Άλλωστε, ζωντανοί άνθρωποι είμαστε, σε καμία περίπτωση ρομπότ και εκτός αυτού, αποτελεί ίδιον του…γονιδιακού δυναμικού των Ελλήνων, το DNA της εξωστρέφειας και της εκφραστικότητας.

Από την στιγμή όμως, που οι «φίλαθλοι» αρχίζουν να προβαίνουν σε βίαιες και εγκληματικές πράξεις, (υπερβαίνοντας τα όρια της κοινής λογικής, που μας διακρίνουν από τα ζώα) οι οποίες θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια του οποιουδήποτε συνανθρώπου μας, τότε αυτό σημαίνει, ότι οι εν λόγω φυσικοί αυτουργοί παύουν να είναι φίλοι του αθλήματος, παύουν δηλαδή να αγαπούν το ίδιο το σπορ! Αλλά ούτε και την ομάδα τους! Και τελικά έγιναν οι ίδιοι ρομπότ!

Αποτελεί καθήκον του κάθε υγιώς σκεπτόμενου οπαδού να υποστηρίξει την ομάδα της αρεσκείας του. Αποτελεί όμως ταυτόχρονα και χρέος του να στηρίξει πάνω απ’ όλα το άθλημα, το οποίο λατρεύει. Διότι με αυτές τις ενέργειες το θανατώνουμε καθημερινά…Ας ξυπνήσουμε λοιπόν και ας σκεφτούμε επιτέλους ώριμα! Όσο είναι καιρός. Διότι σε λίγο δεν θα υπάρχει τίποτε άλλο για να θανατώσουμε! Μόνο τον ίδιο μας τον εαυτό! Τον οποίον θανατώνουμε και αυτόν καθημερινά…Και είναι κρίμα!

ΔΙΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟΙ...

Παραμύθι δίχως ήρωες...

Σε έναν πλανήτη, που τον έλεγαν Λακίεθ ζούσε ένα τέρας. Το φώναζαν Θρωσκάστηρ. Αυτό δεν ήταν το πραγματικό του όνομα. Όμως, το φώναζαν έτσι επειδή του άρεσε να κοιτάζει τα αστέρια. Μέχρι που ξέχασε την αρχική του ονομασία! Αλλά αυτό ήταν κάτι που…ουδόλως το απασχολούσε! Το Θρωσκάστηρ διέφερε από τα υπόλοιπα τέρατα του πλανήτη. Μπορεί μεν να ήταν τρομακτικό και άγριο, να ζούσε στα σκοτάδια και να του άρεσε να τρομάζει τους γύρω του αλλά ώρες - ώρες ένιωθε πως…δεν ανήκε εκεί! Ιδίως, όταν κοίταζε ψηλά…

Η έλξη για το στερέωμα έσμιγε με μια διάθεση αναζήτησης και αυτοπροσδιορισμού, τα οποία όμως ήταν όλα τόσο θολά και μπερδεμένα μέσα του, που ποτέ μα ποτέ δεν έβγαζε άκρη! Γι’ αυτό και προτιμούσε να απολαμβάνει την ομορφιά του νυχτερινού ουρανού δίχως πλέον να σκέφτεται. Αναζητούσε όμως παράλληλα και κάτι άλλο…Λαχταρούσε στην κυριολεξία, λίγη τρυφερότητα, λίγη συμπάθεια…αλλά κι αυτά, ποτέ δεν του εδόθησαν, ίσως διότι είχε μάθει να παίζει με ψυχές…

Κάποια φορά, τον κόσμο του Θρωσκάστηρος προσέγγισε με το σκάφος του ένα άλλο πλάσμα από έναν μακρινό αστερισμό. Αυτό το ον το έλεγαν Άκρονι…Ο Άκρονις ήταν ίσως χειρότερο τέρας από τον Θρωσκάστηρα. Νευρικός, οξύθυμος, φωνακλάς, εγωιστής, μωροφιλόδοξος, πάντα έκανε του κεφαλιού του και δεν άκουγε τίποτα και κανέναν! Γι’ αυτό και δεν άκουσε τις παραινέσεις των συντρόφων του να μην τραβήξει για αυτήν την γωνιά του Σύμπαντος, όπου ελλοχεύουν μεγάλοι κίνδυνοι…Πάντα όμως ήταν ξεκάθαρος και κρυστάλλινος σε αυτά που ένιωθε μή διστάζοντας ποτέ να τα εκφράσει…

Όταν τα δύο όντα αντίκρισαν το ένα το άλλο, έμειναν να κοιτάζονται σαν αποσβολωμένα! Τόσο διαφορετικά αλλά στο βάθος…τόσο όμοια! Αμέσως ο Άκρονις, κατάλαβε, ότι αυτό, που είχε στερηθεί το Θρωσκάστηρ ήταν η έλλειψη ή καλύτερα η απουσία της αγάπης απ’ την ζωή του και ως πιο εκφραστικός επεχείρησε να το αγγίξει, χωρίς καμιά προφύλαξη…Το όν από το Λακίεθ αν και κατά βάθος πολύ ευαίσθητο, δεν είχε συνηθίσει σε τέτοια δείγματα…αβροφροσύνης και νομίζοντας, ότι απειλείται, όρμησε και δάγκωσε τον Άκρονι στον ώμο! Το δάγκωμα δυστυχώς ήταν μοιραίο αφού το δηλητήριο που χύθηκε στην πληγή ήταν...αλλοίμονο πολύ ισχυρό και έκανε μέσα σε λίγα λεπτά την δουλειά του! Ο θαρραλέος αλλά ξεροκέφαλος μακρινός γείτονάς του δεν υπήρχε πλέον!

Και τότε μονομιάς ξεκαθάρισαν όλα! Έγιναν κρυστάλλινα, σαν τις προθέσεις του Άκρονι! Το Θρωσκάστηρ κατάλαβε τί σημαίνει να αγαπιέσαι! Κατάλαβε, ότι δεν είχε κανένα κοινό με τους ομοίους του πάνω σε αυτόν τον πλανήτη! Μα κυρίως, κατάλαβε, ότι την αγάπη δεν την εισέπραξε απ' τον Άκρονι…Την είχε ήδη μέσα του! Απλά, όταν το συνειδητοποίησε, δεν είχε σε κανέναν να την δώσει...!

Αυτό ήταν το μικρό παραμύθι μας...Δίχως happy end, όπως διεπιστώσατε! Τί να γίνει όμως...! Δεν έχουν όλα τα παραμύθια το προσδοκώμενο τέλος! Ούτε όλες οι πραγματικότητες...

Ξέρετε, κάποιες φορές, οι...δια-φορές μεταξύ των δύο παραπάνω καταστάσεων του ανθρωπίνου μυαλού, είναι αρκετά δυσδιάκριτες και αμβλυμένες, πράγμα που σημαίνει, ότι δεν είναι και τόσο εύκολο να αποφανθεί κανείς ή καλύτερα να...ιχνηλατήσει ποιά από τις δύο...νοητικές καταστάσεις βιώνει! Σε κάποιες περιπτώσεις, τα όρια είναι τόσο ρευστά όσο είναι και η ευθεία στο βάθος του ορίζοντα, η οποία φαίνεται να σμίγει (ή να χωρίζει) τον ουρανό με την θάλασσα, αποτελώντας ένα όχι και τόσο διακριτό σύνορο για το ανθρώπινο μάτι. Κάποιες φορές...τα πάντα μοιάζουν να "δένονται" σε ένα ενιαίο και αδιάσπαστο σύνολο...

Κι όσον αφορά τους ήρωες της παραπάνω ιστορίας...; Αυτοί οι ήρωες δεν υπάρχουν ούτε υπήρξαν ποτέ! Είναι φαντάσματα! Πλάσματα δηλαδή της φαντασίας μας. Ίσως να βρίσκονται ήδη μέσα μας και κάποτε - κάποτε να μας στοιχειώνουν…Ίσως πάλι, να τους ψάχνουμε και να τους δημιουργούμε, όπως ο Ευρυπίδης τον "από μηχανής Θεό", αναζητώντας μέσα απ’ αυτούς, την ταυτότητα της ύπαρξής μας…!

Σε αυτό το πρόσκαιρο ταξίδι την ζωής μας…! Κι όταν αυτό οδεύει προς το τέλος του…ίσως…ίσως αξίζει τον κόπο να αναρωτηθούμε:

«Αλλά γαρ ήδη ώρα απιέναι, εμοί μεν αποθανουμένω, υμιν δέ βιωσομένοις. Οπότεροι δέ ημων έρχονται επί άμεινον πράγμα, άδηλον παντί πλήν ή τω Θεω».

(Απολογία Σωκράτους, 42 e)

ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΞΩΓΗΙΝΟΙ!!!

Σκέφτηκα με το παρόν άρθρο να διατυπώσω ένα αρκετά πρωτότυπο ερώτημα, το οποίο δεν το συναντάμε και πολύ συχνά. Αλήθεια, αποτελούμε τον μοναδικό φάρο ευφυούς ζωής στο Σύμπαν ή μήπως υπάρχουν και αλλού…πορτοκαλιές, που κάνουν…εξωγήινα όντα; Αστειεύομαι βεβαίως! Δεν υπάρχει ανθρώπινο πλάσμα, το οποίο δεν έχει αναρωτηθεί έστω και για μια φορά στην ζωή του κάτι παρόμοιο, κοιτάζοντας τα αστέρια στο νυχτερινό στερέωμα. Και αυτό, διότι η αναζήτηση της απάντησης σε αυτό το ερώτημα αποτελεί ουσιαστικά την αναζήτηση της δικής μας προέλευσης, καλύπτοντας την έμφυτη ανάγκη επιλύσεως των υπαρξιακών μας ανησυχιών, την αποκάλυψη με άλλα λόγια της ταυτότητας της ύπαρξής μας.

Οι νόμοι των πιθανοτήτων και της Στατιστικής συντείνουν αποφασιστικά στην αρνητική απάντηση του πρώτου μέρους του παραπάνω ερωτήματος. Δεν θα ήταν δυνατόν στην τεράστια παραλία του Συμπαντικού οικοδομήματος, μέσα στο οποίο η Γη μας αποτελεί έναν κόκκο άμμου, να παρουσιάζει η τελευταία το αποκλειστικό προνόμιο της εμφάνισης νοήμονος ζωής και δημιουργίας πολιτισμών. Θα ήταν πράγματι μεγάλη…σπατάλη χώρου, όπως έλεγε και η Jodie Foster στην κινηματογραφική ταινία Contact!

Για να πάρουμε μιαν εικόνα του πόσο τεράστιες είναι οι αποστάσεις στο Σύμπαν, εάν προσομοιώσουμε ένα άστρο με ένα μικρό πετραδάκι, τότε το αμέσως επόμενο γειτονικό του πετραδάκι θα βρίσκεται σε μέση απόσταση 30 χλμ. μακριά! Αυτή ακριβώς είναι η αναλογία με τον μακρόκοσμο, στον Γαλαξία μας τουλάχιστον. Δηλαδή, η συντριπτική πλειοψηφία του Σύμπαντος αποτελείται από…κενό! Όταν λέω κενό, σαφώς και δεν αναφέρομαι στο τίποτε, στην έννοια του μηδενός (μηδέ-εν) αφού η απεραντοσύνη του διαστήματος, που περιβάλλει πλανήτες και άστρα είναι γεμάτη από ακτινοβολίες, ενέργειες, διαστρική ύλη, σκοτεινή ύλη και αρκετά ακόμη…περιεχόμενα, τα οποία είναι αόρατα απ’ το ανθρώπινο μάτι και αρκετά από αυτά και από τα επιστημονικά μας όργανα. Με άλλα λόγια, το διάστημα μόνο άδειος χώρος δεν είναι, αυτό όμως αποτελεί ένα άλλο αντικείμενο, το οποίο βρίσκεται εκτός της θεματολογίας του παρόντος άρθρου.

Ο Επίκουρος και ο Μητρόδωρος ο Χίος, οποίοι συνέχισαν την κοσμική φιλοσοφία των Ορφικών, ήσαν πεπεισμένοι, ότι υπάρχουν άπειροι κόσμοι, άλλοι όμοιοι και άλλοι διαφορετικοί απ’ τον δικό μας. Ο Αμερικανός αστρονόμος Frank Drake (ο ιδρυτής του προγράμματος S.E.T.I.) επεχείρησε το 1961 να υπολογίσει αυτούς τους κόσμους ή ακριβέστερα, επεχείρησε να προσδιορίσει τον αριθμό των εξωγήινων πολιτισμών, που ενυπάρχουν στον Γαλαξία μας. Στην λίγο πολύ γνωστή σε όλους μας εξίσωση Drake, περιλαμβάνονται ως παράγοντες, συντελεστές, όπως ο αριθμός των άστρων του Γαλαξία μας, που έχουν πλανήτες, ο αριθμός των πλανητών, οι οποίοι μπορούν να φιλοξενήσουν την ζωή, ο αριθμός των πλανητών, οι οποίοι εμφανίζουν νοήμονα ζωή και μπορούν να επικοινωνήσουν με άλλους πολιτισμούς ενώ υπεισέρχεται και ένας παράγων, που συμβολίζει την χρονική μέση διάρκεια ζωής ενός τεχνολογικά ανεπτυγμένου πολιτισμού. Αυτή η τελευταία παράμετρος εμπεριέχει μιαν…υποκειμενική θεώρηση του είδους μας αφού δεν γνωρίζουμε κάποιον άλλον τεχνολογικά εξελιγμένο πολιτισμό παρά μόνο τον δικό μας γήινο πολιτισμό!

Ο αριθμός των εξωγήινων πολιτισμών, ο οποίος προέκυψε με συνεχείς απορρίψεις, δια της ατόπου απαγωγής, μετρήθηκε στα δάχτυλα του ενός χεριού (έως 5) με τα αυστηρότερα κριτήρια. Ένας λογικός αριθμός, ο οποίος θα εξέφραζε την ύπαρξη των εξωγήινων πολιτισμών, που συνυπάρχουν παράλληλα με τον δικό μας στον Γαλαξία μας θα ήταν γύρω στους 50. Σε αυτό το σημείο, αξίζει να σημειωθεί, ότι η εξίσωση Drake αναφέρεται σε εξωγήινους πολιτισμούς, οι οποίοι δημιουργήθηκαν και ανεπτύχθησαν αυτοφυώς και αυτοδύναμα, μην λαμβάνοντας υπ’ όψιν το ενδεχόμενο της ύπαρξης πιθανών εποικιστικών φαινομένων από έναν πλανήτη σε κάποιον άλλο.

Από το 1961 και εντεύθεν, νεότερα δεδομένα έχουν έρθει στο φως σε σχέση με την ύπαρξη ζωής σε άλλους κόσμους. Κάποια από αυτά είναι ευνοϊκά, κάποια πάλι όχι και τόσο…Για παράδειγμα, οι φιλόξενοι για την ζωή πλανήτες, θα πρέπει να αναζητηθούν μόνο σε ορισμένους τύπους άστρων, τα οποία ταξινομούνται σύμφωνα με τον φασματικό τους τύπο και την λαμπρότητά τους. Εκτός αυτού, ένας «αδελφός ήλιος», θα πρέπει να έχει ηλικία γύρω στα 10 δις. χρόνια, χρονικό διάστημα απαραίτητο για να προλάβουν να εμφανιστούν και να εξελιχθούν σε κάποιον πλανήτη του, οι γνωστές μορφές ζωής, πόσο μάλλον, όταν αναφερόμαστε για νοήμονες πολιτισμούς…

Για να παρουσιάσει ένας πλανήτης βιολογικό ενδιαφέρον θα πρέπει να συντρέχουν κάποιες βασικές προϋποθέσεις. Επιβάλλεται ο πλανήτης να βρίσκεται στην κατάλληλη απόσταση από το μητρικό άστρο, ούτως ώστε τόσο η υψηλή θερμοκρασία (πολύ κοντά), όσο και η χαμηλή (πολύ μακριά), να μην καθιστούν απαγορευτικές τις συνθήκες για την ανάπτυξη της ζωής (το νερό σε μορφή υδρατμών και πάγου αντίστοιχα). Θα πρέπει να υπάρχει περίσσεια όλων των στοιχείων, τα οποία είναι απαραίτητα για την γέννηση της ζωής ενώ ο πλανήτης να φέρει την κατάλληλη μάζα, της οποίας η βαρυτική δύναμη και το μαγνητικό πεδίο θα συγκρατεί μεν ατμόσφαιρά (όχι τόσο μικρός σαν τον Ερμή) αλλά δεν θα αφήνει να παραμένουν σε αυτήν στοιχεία και χημικές ενώσεις, που αποτελούν δηλητήρια για τις μορφές ζωής, που εμείς τουλάχιστον γνωρίζουμε (όχι τόσο μεγάλος, όπως ο Δίας).

Θα πρέπει εδώ να τονιστεί, ότι η ύπαρξη ενός πλανήτη, ο οποίος θα αποτελεί το ακριβές αντίγραφο της γης μας τόσο στο μέγεθος, όσο και στην απόσταση του από τον ήλιο, στην κλίση του άξονα περιστροφής του κ.ο.κ. δεν είναι παρά μια ουτοπία! Και μόνο η αλλαγή μερικών απλών φυσικών παραμέτρων σε έναν πλανήτη θα οδηγούσε αυτόματα σε ριζικές αλλαγές και ανακατατάξεις στις εγγενείς μορφές ζωής του. Από την άλλη μεριά, η εμφάνιση του ανθρώπου στον πλανήτη μας είναι απόρροια μιας χαώδους εξελικτικής πορείας τυχαίων διαβαθμίσεων και πρακτικά άπειρων συνδυασμών χημικών αντιδράσεων!

Για να το εκφράσω με απλά Ελληνικά…είμαστε μοναδικοί! Κάθε πλάσμα επάνω στην Γη είναι μοναδικό! Το ανθρώπινο είδος είναι μοναδικό! Εάν αυτή την στιγμή εξαφανιζόμασταν από τον πλανήτη είτε από κάποια φυσική καταστροφή είτε από ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα, αυτό θα ήταν το τέλος του ανθρωπίνου γένους! Άνθρωπος δεν πρόκειται να εμφανισθεί ποτέ και πουθενά μέσα στο Σύμπαν όσα χρόνια κι αν περάσουν…Το αξίωμα αυτό αποτελεί κάτι σαν…νομοτελειακό δόγμα για την Σύγχρονη Βιολογία! Αντιλαμβάνεστε τώρα την αξία, που έχει η μάχη για την επιβίωσή που δίνουμε στον πλανήτη μας...

Βεβαίως, εάν υποτεθεί, ότι υπάρχουν άλλες μορφές ζωής σε κάποιους άλλους πλανήτες, αυτές θα έχουν προσαρμοστεί μορφολογικά και λειτουργικά στις φυσικές συνθήκες, που θα επικρατούν. Για παράδειγμα, σε κόσμους με πυκνή ατμόσφαιρα και μεγάλους ωκεανούς, τα όντα που θα συναντήσουμε πιθανόν να εμφανίζουν μεγάλη ποικιλία από αισθητήρια όργανα ή κάποιου είδους βιοαναλυτικών μεθόδων ούτως ώστε να επιτρέπεται γρήγορη και ενδελεχής χημική ανάλυση των μορίων της ατμόσφαιρας και του υγρού στοιχείου.

Σε πλανήτες, οι οποίοι εμφανίζουν αραιή ατμόσφαιρα, η ηχητική αναμετάδοση δεν θα υφίσταται, κατά συνέπεια, είναι πιθανή μια μορφή ηλεκτρομαγνητικής επικοινωνίας μεταξύ των όντων, που θα κατοικούν. Ίσως τα πλάσματα αυτά θα είναι προικισμένα με ικανότητες εξωαισθητήριας αντίληψης, κάτι σαν τηλεπάθεια, για να μπορούν να συνεννοούνται. Σε έναν μικρό πλανήτη με χαμηλή βαρύτητα, τα όντα απελευθερωμένα από τον περιοριστικό παράγοντα της βαρύτητας, η οποία θα τους ασκούσε δύναμη προς τα κάτω, θα έβγαιναν ψηλά και λιγνά. Αντίθετα, σε έναν μεγάλο πλανήτη, η βαρύτητα θα επέφερε τα αντίθετα αποτελέσματα επάνω τους κάνοντάς τα κοντόχοντρα με παχιά πόδια λαιμούς.

Όπως ανέφερα προηγουμένως, η εξίσωση του Drake προέβλεπε την αυτόνομη εμφάνιση και ανάπτυξη ενός ευφυούς εξωγήινου πολιτισμού, αποκλείοντας την πιθανότητα δημιουργίας αποικιών μέσω διαπλανητικών ταξιδιών, που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την εξέλιξή του ή να διευκολύνουν την εξάπλωση ενός εποικιστικού ρεύματος προς κάθε γωνιά του Γαλαξία μας. Ο λόγος δεν ήταν άλλος, από τις τεράστιες αποστάσεις μεταξύ των άστρων, οι οποίες θα καθιστούσαν, σύμφωνα με την συλλογιστική του Drake, κάθε ανάλογο ταξίδι απαγορευτικό.

Το 1977, ο Αμερικανός Φυσικός O’Neil σχεδίασε το μοντέλο της πρώτης διαστημικής αποικίας. Από τότε κι ύστερα, τα διαστρικά ταξίδια πέρασαν από την σφαίρα της φαντασίας στην σφαίρα της εν δυνάμει πραγματικότητας. Μια διαστημική αποικία αποτελεί ουσιαστικά μια πλωτή διαστημική πόλη, κάτω από συνθήκες τεχνητής βαρύτητας, η οποία θα έχει επάρκεια σε ενέργεια, λόγω της άπλετης ηλιακής ακτινοβολίας και η οποία θα μπορούσε να εκτελεί διαστημικά ταξίδια ακόμη και έξω από τα όρια του πλανητικού μας συστήματος με συμβατικές ταχύτητες. Πρόκειται ουσιαστικά για την μεταφορά ολόκληρων κοινωνιών ακόμη και μέχρι τις εσχατιές του Γαλαξία μας μετά την πάροδο πολλών πολλών γενεών, δημιουργώντας ένα εποικιστικό τσουνάμι!

Νεότερες έρευνες της NASA, ύστερα από προσομοιώσεις, απεκάλυψαν, ότι ανάλογα εποικιστικά ταξίδια ευφυών όντων θα μπορούσαν να λαμβάνουν χώρα μέσα στον Γαλαξία μας με μια ταχύτητα σχετικά εφικτή για έναν τεχνολογικά εξελιγμένο πολιτισμό, η οποία θα προσεγγίζει το 1% της ταχύτητας του φωτός. Δεδομένου του γεγονότος, ότι η διάμετρος του Γαλαξία μας καταλαμβάνει περίπου 100.000 έτη φωτός, ο χρόνος, που θα χρειαστεί ένας τέτοιος πολιτισμός για να τον διανύσει από την μια άκρη του έως την άλλη θα είναι περίπου 10 εκατομ. έτη, χρονικό διάστημα σχεδόν αμελητέο μπροστά στην συνολική ηλικία του Γαλαξία μας, o οποίος χρονολογείται περίπου 10 δισεκατ. έτη! Συνεπώς, την στιγμή που διαβάζετε αυτό το άρθρο, ο Γαλαξίας μας θα πρέπει ήδη να…βρίθει αποικιών σε κάθε άστρο του και να έχει ήδη μεταβληθεί σε ένα αχανές...πολυπολιτισμικό, οικουμενικό χωριό, ακόμη και εάν μονάχα ένας εξωγήινος πολιτισμός προϋπήρχε!

Aνακύπτει λοιπόν η εύλογη απορία: «Τότε πού είναι; Πού πήγαν όλοι αυτοί και δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε μαζί τους»; Αυτό ακριβώς αποτελεί και το λεγόμενο παράδοξο του Φέρμι, το οποίο και πρωτοδιετυπώθη από τον περίφημο Ιταλό Φυσικό και Νομπελίστα Enrico Fermi. Μια πιθανή απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα επιχειρεί να δώσει το παρακάτω απλό αλλά ουχί…απλοϊκό ανέκδοτο, το οποίο σχετίζεται και με την εθνικότητα του Fermi! Τρεις τύποι της Μαφίας στριμώχνουν σε μια γωνιά έναν ανθρωπάκο και αρχίζουν να τον ανακρίνουν. «Δεν μου λες ρε φίλε, με ποιους είσαι…με εμάς ή με τους άλλους…»; Έντρομος αυτός, αμέσως τους απαντά: «Με εσάς ρε παιδιά…θέλει και ερώτημα; Με εσάς βέβαια…» Και τότε οι τύποι του λένε: «Φίλε την πάτησες…γιατί εμείς...είμαστε οι άλλοι»!!!

Ίσως λοιπόν κι εμείς, οι άνθρωποι της Γης, να είμαστε οι…άλλοι, οι απόγονοι άλλων πολιτισμών, εκατοντάδες, χιλιάδες ή και εκατομμύρια έτη φωτός μακριά από τον μητρικό μας πλανήτη και να έχουμε σταλεί, μέσω ενός εποικιστικού κύματος, ούτως ώστε να διαμορφώσουμε μιαν συγκεκριμένη κατάσταση σε αυτή την γωνιά του Γαλαξία μας. Αρκετοί…τιτάνες της σύγχρονης διανόησης, όπως ο Λόρδος Kelvin, ο Louis Pasteur, ο Σουηδός χημικός Arrhenius, ο διάσημος Άγγλος αστρονόμος Sir Fred Hoyle και λίαν προσφάτως και ο Steven Hawking, υποστηρίζουν σχετικά με την προέλευση της ζωής, ότι ο ανθρώπινος γόνος και εν γένει το πρώτο ζωντανό κύτταρο έχει καταγωγή…άνωθεν!

Το 1974, ο άνθρωπος, που ανεκάλυψε την δομή του DNA και τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής Φυσιολογίας, ο Βρετανός συνάδελφος Βιολόγος Francis Crick, διετύπωσε την θεωρία της κατευθυνόμενης πανσπερμίας, σύμφωνα με την οποία, η ζωή, όπως την γνωρίζουμε σήμερα, δεν ενεφανίσθη αυτοδύναμα στον πλανήτη μας αλλά ήρθε από ένα άλλον πλανήτη έξω απ’ το πλανητικό μας σύστημα με φορείς μικροοργανισμούς, τους οποίους μετέφεραν πολύ εξελιγμένα λογικά όντα. Σύμφωνα με τον Crick, αυτά τα όντα μετεφέρθησαν με διαστημόπλοια και ράντισαν κυριολεκτικά την επιφάνεια του πλανήτη μας με μικροοργανισμούς. Προφανώς, ο Crick μίλησε για «διαστημόπλοια» διότι την εποχή, που διετύπωνε την θεωρία του δεν είχαν γίνει γνωστά τα νεότερα επιστημονικά δεδομένα, σύμφωνα με τα οποία αρκετοί μετεωρίτες, ίσως και κομήτες, είναι δυνατό να λειτουργήσουν σαν κελύφη προστασίας μικροοργανισμών, ούτως ώστε οι τελευταίοι να μπορέσουν να επιβιώσουν από την κοσμική ακτινοβολία και να φτάσουν στη γη.

Είναι γνωστό, ότι στο Σύμπαν υπάρχουν τεράστια μοριακά νέφη μέσα στα οποία γεννώνται και πεθαίνουν τα αστέρια. Στους πυρήνες των νεφών αυτών ενυπάρχουν πεπλεγμένα σύνθετα οργανικά μόρια, (αμινοξέα και οι αζωτούχες βάσεις) τα οποία και αποτελούν τα κύρια συστατικά των λεγόμενων βιολογικών μακρομορίων, όπως είναι οι πρωτείνες και τα νουκλεϊκά οξέα. Κατά συνέπεια, οι δομικοί λίθοι της ζωής, (τα βασικά δηλαδή δομικά και λειτουργικά στοιχεία του ζωντανού κυττάρου) έχουν αποδεδειγμένα ανιχνευθεί με ραδιοφασματοσκοπικές αναλύσεις του διαστρικού χώρου μέσα σε νέφη. Η κοσμική και η διαστρική σκόνη προστατεύουν τα νέφη αυτά.

Σε αρκετά πετρώματα μετεωριτών, τα οποία έχουν προσκρούσει στην γη μας, έχουν εντοπιστεί τόσο αμινοξέα όσο και αζωτούχες βάσεις αλλά και σάκχαρα. Ενδεικτικά παραδείγματα αποτελούν ο μετεωρίτης του Μέρτσισον, που βρέθηκε το 1969 και ύστερα από ανάλυση απεκαλύφθη, ότι περιείχε πάνω από 70 αμινοξέα καθώς και ο μετεωρίτης Allan Hills 84001, o οποίος ανεκαλύφθηκε το 1984 στην Ανταρκτική και έπεσε στη Γη από το διάστημα πριν από 13.000 χρόνια.

Ο συγκεκριμένος μετεωρίτης, που θεωρείται ότι προέρχεται από τον πλανήτη Άρη επειδή η χημική του σύσταση είναι η ίδια με αυτή των πετρωμάτων του «κόκκινου πλανήτη», ήταν το αποτέλεσμα της σύγκρουσης του Άρη με έναν μεγάλο αστεροειδή. Στη συνέχεια, αυτό το «εξωπλανητικό θραύσμα» εξετοξεύθηκε με τεράστια ταχύτητα προς τα επάνω, υπερνικώντας την βαρυτική έλξη του πλανήτη ενώ την περιπλάνησή του στο αχανές διάστημα διέκοψε ξαφνικά η έλξη της Γης, η οποία και το τράβηξε στην επιφάνειά της.

Τα αποτελέσματα των πολυετών αναλύσεων της σύνθεσης του μετεωρίτη του Allan Hills 84001 οδήγησαν την NASA το 2009 να δηλώσει ευθαρσώς ότι «…η ενδελεχής μικροσκοπική εξέταση του μετεωρίτη, που έπεσε στη Γη πριν από περίπου 13000 χρόνια, απεκάλυψε δομές με μορφή σκουλικιού, που είναι σχεδόν σίγουρα απολιθωμένα βακτήρια»!!! Ο υπεύθυνος του προγράμματος του Διαστημικού Κέντρου Johnsosn της NASA David Mackay, ο οποίος και μελετά τον συγκεκριμένο μετεωρίτη από το 1984, παρεδέχθηκε, ότι πρόκειται για τα πρώτα εξωγήινα απολιθωμένα νανοβακτήρια, τα οποία βρίσκονταν ενσωματωμένα κάτω από τα επιφανειακά στρώματα του βράχου, πράγμα που σημαίνει, ότι δεν έλαβε χώρα καμία πρόσμιξη του υλικού, το οποίο «μετέφερε» ο μετεωρίτης με γήινα βακτήρια ή χημικές ενώσεις.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να υπογραμίσω, ότι από το 1984 έως το 1990, η NASA εξετέλεσε μιαν αποστόλή, εκτοξεύοντας έναν διαστημικό δορυφόρο μέσα στον οποίο θα διενεργούνταν 57 διαφορετικά πειράματα. Το πρόγραμμα ονομάστηκε Long Duration Exposed Facility (LDEF) και μεταξύ άλλων περιελάμβανε την είσοδο σε τροχιά γύρω από την Γη πετρώματα μέσα στα οποία τοποθετήθηκαν ζωντανοί οργανισμοί (βακτήρια). Οι επιστήμονες παρετήρησαν, ότι βάζοντας προστατευτικό κάλυμμα από Αργίλιο πάχους 2 χιλιοστών, γύρω από τα βακτήρια, τα τελευταία μπορούσαν να επιβιώσουν κάτω από την επίδραση οποιασδήποτε ακτινοβολίας του διαστήματος.
http://setas-www.larc.nasa.gov/LDEF/CONTAMINATION/contamination_intro.html

Άλλωστε, η ανθεκτικότητα συγκεκριμένων μικροοργανισμών και η ικανότητά τους να προσαρμόζονται και να επιβιώνουν ακόμη και σε θεωρητικά ακραία και αφιλόξενα περιβάλλοντα επαληθεύτηκε και πριν έναν μήνα περίπου, όταν η NASA εξέδωσε ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία, ανεκαλύφθηκε στον βυθό μιας λίμνης στην Καλιφόρνια ένα βακτήριο, το οποίο μπορεί να αναπτυχθεί από το χημικό στοιχείο Αρσενικό (As) και να ενσωματώσει το ισχυρό αυτό φυσικό δηλητήριο στο DNA του!

Όλα αυτά τα στοιχεία δεν αποτελούν παρά ισχυρές ενδείξεις (εάν όχι αποδείξεις για κάποια από αυτά) που επιβεβαιώνουν τον ισχυρισμό του Crick, ότι η ζωή έχει προέλθει από το διάστημα. Υπάρχουν όμως και άλλες πιθανές απαντήσεις και αιτιάσεις στο παράδοξο του Fermi, στο γιατί δηλαδή δεν μπορούμε να δούμε κάποιον εξωγήινο πολιτισμό. Ίσως αυτοί οι ενδογαλαξιακοί πολιτισμοί να έχουν στο μεταξύ καταστραφεί ή και αυτοκαταστραφεί ύστερα από μοιραίους πολέμους ή πολύ απλά να μην υπήρξε χρονικός συγχρονισμός ή καλύτερα επικάλυψη των εποχών του δικού μας τεχνολογικά εξελιγμένου πολιτισμού, ο οποίος αριθμεί ελάχιστα έτη, με κάποιον ανάλογο εξωγήινο…

Μπορεί επίσης, οι εν δυνάμει πολιτισμοί των πιθανών αποικιών του Γαλαξία μας, όντες πιο τεχνολογικά εξελιγμένοι από εμάς να είναι γύρω μας και να μας παρατηρούν σαν να βρισκόμαστε σε έναν ανθρώπινο ζωοολογικό κήπο! Εξάλλου, οι μυθολογίες όλων των λαών της Γης κάνουν λόγο για τους Θεούς, οι οποίοι κυριαρχούν στο Σύμπαν και παρατηρούν τη Γη. Υπάρχει δηλαδή…πανσπερμία (για να θυμηθούμε πάλι τον Crick) δημιουργημάτων στο Σύμπαν, που είναι γεμάτο οντότητες αλλά δεν μπορούμε να τις δούμε ούτε να επικοινωνήσουμε μαζί τους διότι είμαστε φυλακισμένοι! Θυμηθείτε άλλωστε τον μύθο (στην Ελληνική γλώσσα μύθος σημαίνει λόγος και όχι…παραμύθι) του Παραδείσου και των πρωτοπλάστων, οι οποίοι εξοστρακίζονται και εν συνεχεία ο Παράδεισος φυλάσσεται με μια πύρινη ρομφαία!

Τέλος, η νεότερη έκδοση της θεωρίας της πανσπερμίας, η ισχυρή πανσπερμία, δεν αναφέρει μόνο τις φοβερές αδυναμίες, που παρουσιάζει η υπόθεση της αβιογενετικής προέλευσης της ζωής (η δημιουργία του πρωτοκυττάρου από την σύνθεση διαφορετικών συμπλόκων χημικών μακρομορίων) αλλά παρεμβαίνει και στην θεωρία της εξελίξεως των ειδών, η οποία εμφανίζει φοβερά κενά. Γνωρίζουμε για παράδειγμα, ότι η ηλικία της Γης υπολογίζεται σε 4,5 δισεκατομ. χρόνια ενώ οι πρώτες μορφές ζωής ενεφανίσθησαν στον πλανήτη μας πριν από 3,3 δισεκατομ. χρόνια. Όμως, η Σύγχρονη Βιολογία έχει πλέον αποδείξει, ότι το χρονικό διάστημα των 1,2 δισεκατομ. ετών, που μεσολάβησε ούτως ώστε οι συνθήκες να γίνουν κατάλληλες για να ευνοηθεί η ανάπτυξη της ζωής, είναι παρά πολύ μικρό για να ολοκληρωθεί ο αριθμός των μεταλλάξεων και των χημικών αντιδράσεων που απαιτούνται προκειμένου να μπουν στη σειρά όλα τα αμινοξέα ενός απλού έμβιου συστήματος, για να σχηματιστεί δηλαδή ένα απλό κύτταρο, έστω και προκαρυοτικό, (κύτταρο βακτηρίων) το οποίο αποτελεί και τον...ενσαρκωμένο ορισμό της εννοίας της ζωής!

Επί προσθέτως, το ηλιακό μας σύστημα δεν παρουσιάζει μια στατική εικόνα αλλά όπως όλα τα αστρικά συστήματα στο Σύμπαν ευρίσκεται σε δυναμική ισορροπία και περιφέρεται γύρω από το κέντρο του Γαλαξία μας κάθε 250 εκατομ. χρόνια. Το μοντέλο της εν λόγω περιφοράς και βυθίσεως μέσα στον δίσκο του Γαλαξία, ο οποίος είναι πυκνός σε αστρική ύλη, θυμίζει την κίνηση ενός δελφινιού (μπαίνει και βγαίνει). Περιέργως, η περίοδος, όπου το ηλιακό μας σύστημα εισέρχεται και εξέρχεται στο πύκνωμα του Γαλαξία είναι γύρω στα 35 εκατομ. χρόνια, περίοδο την οποία εμείς οι Βιολόγοι χαρακτηρίζουμε, ως περίοδο εξαλλείψεως των ειδών.

Όταν το ηλιακό μας σύστημα εισέρχεται μέσα σε ένα πύκνωμα τότε διεισδύει σε περιοχές πλούσιες σε ακτινοβολίες Χ και Γ, οι εκλάμψεις των οποίων οφείλονται στην έκρηξη των βαρέων αστέρων του πυκνώματος. Κατά συνέπεια, ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα εμβαπτίζεται μέσα σε ακτινοβολία, η οποία από την μια μεριά εξαφανίζει τα υπάρχοντα είδη των οργανισμών εδώ στη Γη λόγω των βλαπτικών μεταλλάξεων που προκαλούνται στα κύτταρα τους ενώ από την άλλη, οι μεταλλάξεις αυτές έχουν ως αποτέλεσμα, μετά την φάση της εξαφάνισης, να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για την εμφάνιση νέων μορφών ζωής. Με αυτόν τον τρόπο, επέρχεται ισορροπία, σύμφωνα με την οποία ένα είδος εξαφανίζεται και κάποιο άλλο καταλαμβάνει την θέση του…

Κλείνοντας, επιτρέψτε μου να…προβώ σε μια σημαντική αποκάλυψη (είναι αυτό που λένε, ότι τα καλά τα φυλάμε για το τέλος) για να αποζημιώσω τους…ήρωες αναγνώστες μου, οι οποίοι διαβάζοντας έφτασαν έως εδώ! Παρ’ όλο που το ανθρώπινο είδος με αντιπρόσωπό του τον Homo Sapiens έχει ηλικία γύρω στα 500.000 χρόνια, εν τούτοις ο άνθρωπος έχει διάρκεια εξέλιξης 13,7 δισεκατομ. χρόνια, χρονολογείται δηλαδή όσο και η ηλικία του Σύμπαντος! Και αυτό, διότι οι διαδρομές της δημιουργίας του ανθρώπου ως εξελισσόμενου συστήματος, άρχισαν με την εμφάνιση των κατώτερων αέριων χημικών στοιχείων στο Σύμπαν, όπως το υδρογόνο (Η2) ενώ στην συνέχεια, με την επόμενη γενιά άστρων, ενεφανίσθησαν τα βαρύτερα χημικά στοιχεία, όπως ο σίδηρος (Fe), τα οποία είναι απαραίτητα για την εμφάνιση της ζωής.

Δηλαδή, ο άνθρωπος και τα αστέρια αποτελούνται από τα ίδια χημικά στοιχεία! Η ανθρώπινη εξελικτική πορεία με τις μή επαναλαμβανόμενες συμπτώσεις που έγιναν πραγματικότητα, ούτως ώστε να οδηγηθουμε στο χαώδες αποτέλεσμα της δημιουργίας του ανθρώπου ή των ζώων είναι τεράστια και έχει αρχίσει από την πρώτη στιγμή της γεννήσεως του Σύμπαντος! Είτε υπάρχουν εκεί έξω τα διαστρικά αδέρφια μας είτε είμαστε μόνοι μέσα στο αχανές Συμπαντικό οικοδόμημα, το μόνο σίγουρο είναι, ότι είμαστε…εξωγήινοι αφού τα συστατικά μας προϋπάρχουν της δημιουργίας του πλανήτη μας! Είμαστε αστρόσκονη, ανακυκλούμενη υλοενέργεια…ο θάνατός μας αποτελεί ταυτόχρονα και την αναγέννησή μας…φθορά και αφθαρσία…ένας κύκλος….μέχρι να ενωθούν τα πάντα…και να γίνουν ΕΝΑ! Η ενότητα και αιωνιότητα του Σύμπαντος…

ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΘΑΝΑΤΟΙ!