Λίγο μετά την διάσπαση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας σε Ανατολική και Δυτική από τους γιους του επονομαζόμενου Θεοδοσίου του Μεγάλου (το τί μεγάλο έκανε εκτός του να γκρεμίζει αρχαίους ναούς και να σφάζει τους εθνικούς, οι οποίοι επίστευαν στην πατρώα θρησκεία είναι απορίας άξιο αλλά αυτό είναι άλλο θέμα) Αρκάδιο και Ονώριο, η Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία δεν άργησε να καταλυθεί κάτω από το βάρος των επιδρομών μιας πλειάδας βαρβάρων λαών Γερμανικής κυρίως προελεύσεως, όπως Βάνδαλοι, Βησιγότθοι, Οστρογότθοι, Βάραγγοι, Λογγομβάρδοι, Ούννοι, Φράγκοι, κ.α. Οι εν λόγω επιδρομές επέφεραν την οριστική εξαφάνιση του Δυτικού Ρωμαϊκού κόσμου ιδιαίτερα σε επίπεδο πληθυσμιακό, λόγω των συνεχών σφαγών, αν και οι εισβολείς, εν πολλοίς σεβάστηκαν τόσο την νομοθεσία και τις κοινωνικές δομές της Ρώμης (χρησιμοποιώντας αυτές, ως λειτουργικά εργαλεία στην διακυβέρνηση των βασιλείων, που ίδρυσαν στη συνέχεια), όσο και τον Χριστιανισμό (αρκετοί απ' αυτούς εξεχριστιανίστησαν).
Το μοναδικό τμήμα της Αυτοκρατορίας, που επεβίωσε ήταν η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η οποία στην πορεία του χρόνου εξελληνίστηκε πλήρως και έδωσε το γνωστό σε όλους μας Βυζάντιο. Αξίζει να σημειωθεί, ότι αν και επί Βυζαντινής Αυτοκρατορίας η ομιλούσα γλώσσα ήταν τα Ελληνικά, ο όρος "Βυζαντινός" ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε. Η Αυτοκρατορία ονομάζονταν Ρωμανία, ο Αυτοκράτορας προσεφωνούνταν Αυτοκράτορας των Ρωμαίων ενώ από εκεί προέρχεται και ο όρος "Ρωμιός", ως ενδεικτική ονομασία των Ελλήνων.
Το όνομα "Βυζαντινοί" εδόθη λίγο καιρό μετά την άλωση της Πόλης από τους Οθωμανούς, το 1453 από κάποιους Γερμανούς ιστορικούς, οι οποίοι ήθελαν να εμφανιστούν αυτοί (οι απόγονοι δηλαδή της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Καρλομάγνου), ως οι κληρονόμοι και οι συνεχιστές της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, παρ' όλο που όπως είδαμε, οι βαρβαρολαοί πρόγονοί τους ήταν εκείνοι, οι οποίοι κατέστρεψαν την Ρώμη, καταλύοντας την Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Επεχείρησαν κατά συνέπεια, να εμφανίσουν το Βυζάντιο σαν κάτι ξέχωρο από τον Ρωμαϊκό κόσμο, πράγμα εντελώς ψευδές. Η αλήθεια βεβαίως δεν είναι άλλη από το γεγονός, ότι η Βυζαντινή Αυτοκρατορία, ως συνέχεια της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η οποία με το πέρασμα του χρόνου εξελληνίστηκε πλήρως, είναι ο απόγονος της Ρώμης!
Και φυσικά οι Έλληνες είναι ο μοναδικός αρχαίος λαός, ο οποίος επεβίωσε, διατηρώντας την βιολογική συνέχειά τους έως και σήμερα, όπως έχει αποκαλύψει πληθώρα γενετικών και ανθρωπολογικών ερευνών. Δυστυχώς, οι βιολογικοί απόγονοι των αρχαίων Ρωμαίων δεν...υφίστανται πλέον αφού όπως είδαμε οι Γερμανικές φυλές τους εξαφάνισαν! Παρ' όλα αυτά, οι Ρωμαίοι κατόρθωσαν για αρκετά χρόνια να συντηρούν μια κοσμοκρατορία, αντλώντας αρκετά στοιχεία από τον Ελληνικό πολιτισμό όχι μόνο σε επίπεδο πνεύματος αλλά ταυτόχρονα και σε επίπεδο στρατιωτικής οργάνωσης.
Μπορούμε να ισχυριστούμε χωρίς τον κίνδυνο σφάλματος, ότι η Ρωμαϊκή λεγεώνα βασίστηκε πάνω στην Σπαρτιάτικη φάλαγγα και απετέλεσε την συνέχειά της και την μετεξέλιξή της. Θα παρουσίαζε μεγάλο ενδιαφέρον μια σύγκρουση σε ανοιχτό πεδίο μεταξύ της Ρωμαϊκής λεγεώνας και της Σπαρτιατικής φάλαγγας. Δυστυχώς, μια τέτοια σύγκρουση δεν έλαβε χώρα ποτέ στην ιστορία διότι πολύ απλά δεν συνέπεσαν χρονικά. Αξίζει να σημειωθεί, ότι από όλους τους λαούς, τους οποίους κατέκτησαν οι Ρωμαίοι, αυτός, που κυριολεκτικά δεν ήθελαν με κανέναν τρόπο να κατατάσσεται στις Ρωμαϊκές λεγεώνες ήταν οι...Έλληνες! Και αυτό βεβαίως, διότι γνωρίζοντας πολύ καλά την πολεμική αρετή των Ελλήνων, έτρεμαν μήπως αγγίζοντας και μόνο το σπαθί οι τελευταίοι, αυτομάτως ενεργοποιηθεί η γονιδιακή τους μνήμη, και μετατραπούν στις πολεμικές μηχανές του παρελθόντος!
Γι' αυτό το λόγο, φρόντιζαν να τους εξασφαλίζουν μιαν εξαιρετική ποιότητα ζωής, ούτως ώστε να μην περνά ούτε σαν σκέψη από το μυαλό των Ελλήνων το "ενόπλως αγωνίζεσθαι"!Μήπως κάποιοι φροντίζουν να μας...ευνουχίζουν και σήμερα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου